သမီးဆိုးး..

ေတာင္းဆိုး ပုလံုးဆိုးကိုသာ ပစ္ၾကရိုး ထံုးစံ ရွိေပမယ္႕ သားဆိုးသမီးဆိုးေတြကိုေတာ႕ မိဘေတြက မပစ္ရက္ မပစ္ႏိုင္ၾကဘူး ဆိုတဲ႕ စကား အတိုင္းပါဘဲ ။ ဦးဘေဖေသာ္သည္ သမီး အိမ္႕ဇာေသာ္ ဘယ္ေလာက္ဆိုးဆိုး လမ္းမွားကေန လမ္းမွန္ကို ၿပန္ေရာက္ဖို႕ကို စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕ သည္းခံ ေစာင္႕ဆိုင္းၿပီး ၾကိဳးစားေနတဲ႕ အေဖ တေယာက္ ပါ ။ အပ်ိဳၿဖစ္ခါစ ဆယ္႕ေၿခာက္ႏွစ္ အရြယ္ထဲ႕ အေဖ႕စကားကို နားမေထာင္ဘဲ ထင္ရာစိုင္းခဲ႕တဲ႕ အိမ္႕ဇာေသာ္သည္ အခု အသက္ႏွစ္ဆယ္ တင္းတင္း ၿပည္႕တဲ႕အထိ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ႕ ဘ၀ကို မရရွိႏိုင္ေသး ။ အလုပ္သမားေလးေတြ ကားေဆးေနတာကို လွမ္းၾကည္႕ေနရင္း ဦးဘေဖေသာ္သည္ သမီးဆိုးေလး အခု အခ်ိန္မွာ ဘယ္ဆီမ်ား ေရာက္ေနမလဲ လို႕ ေတြးေတာေနတယ္ ။ သမီး…..ရယ္…ေဖေဖ အရမ္း စိတ္ပူတာဘဲ…သမီး အသက္မွ ရွင္ေေနေသးရဲ႕လား……ေဖေဖ႕ဆီ ၿပန္လာပါကြာ…..လို႕ စိတ္ထဲမွာ ေၿပာေနမိတယ္ ။ ဗဟိုလမ္းမၾကီး ေပၚက “ ေသာ္..ကားေရေဆးဆီထိုး ” လုပ္ငန္းၾကီးကို ပိုင္ဆိုင္ လုပ္ကိုင္ေနတဲ႕ ဦးဘေဖေသာ္သည္ သမီးေလး ငါးႏွစ္အရြယ္ ကထဲက ဇနီး ၿဖစ္သူ ဆံုးပါးသြားခဲ႕တယ္ ။ သမီးကို ခ်စ္လြန္းလို႕ အလိုလိုက္ခဲ႕ရာက သမီးသည္ အသက္ ဆယ္႕သံုးႏွစ္ အရြယ္ေလာက္ ေရာက္လာတဲ႕ အခ်ိန္ ကစၿပီး သူ႕စကားကို နားမေထာင္ေတာ႕ဘဲ လုပ္ခ်င္တာေတြကို လုပ္ေတာ႕တာဘဲ ။ ဦးဘေဖေသာ္သည္ ေဒါသၿပတတ္သူ တေယာက္ မဟုတ္ ။ ေအာ္ဟစ္တတ္သူလည္း မဟုတ္ ။ သမီးကို အက်ိဳးနဲ႕ အေၾကာင္းနဲ႕ ရွင္းေၿပာၿပ သင္ေပးခ်င္တဲ႕ လူတေယာက္ ။ ဒါေပမယ္႕ သူ႕သမီးက ေအးေအးေဆးေဆး သင္ၿပေၿပာၿပ ဆံုးမလို႕ မရ ။ ၿပန္မေၿပာ နားလည္းမေထာင္ ။ လုပ္ခ်င္ရာကို လုပ္တယ္ ။ ဆယ္႕ေၿခာက္ႏွစ္ထဲက ရည္းစား စထားသလို စီးကရက္လည္း စေသာက္တယ္ ။ အေဖ႕ စကားကို နာမေထာင္ ရံုမက ေက်ာင္းက ဆရာ..ဆရာမ..ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီး တို႕ရဲ႕ စကားကိုလည္း နားမေထာင္ခဲ႕ ။ ပထမဆံုး ထားတဲ႕ ရည္းစားက ထင္ေက်ာ္ထိုက္ ဆိုတဲ႕ စစ္တပ္က ဗိုလ္မွဴး တေယာက္ရဲ႕သား ။ သမီးလိုဘဲ ဆိုးေပေတေနတဲ႕ အလိုလိုက္ခံထားလို႕ အကဲပါေနတဲ႕ဆိုးသြမ္းေနတဲ႕ ေကာင္ေလး ။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ႕ ထားလိုက္တဲ႕ရည္းစားက မေရမတြက္ႏိုင္ေတာ႕ ။ သမီးဆိုးရဲ႕ နံမည္ကေတာ႕ ဘာပ်က္သလဲ မေမးနဲ႕ ။ ဦးဘေဖေသာ္လည္း မိတ္ေဆြ ေဆြမ်ိဳးေတြ ၾကားထဲ အေတာ္႕ကို အေၿပာအဆို ခံရတယ္ ။ ကဲ႕ရဲ႕ အၿပစ္တင္ တာလည္း ခံရတယ္ ။ ထင္ေက်ာ္ထိုက္နဲ႕ တံုးက သမီးက တအား ငယ္ေသးၿပီး ကိုယ္၀န္ေတြ ဘာေတြ ရွိသြားမွာ စိုးလို႕ ဦးဘေဖေသာ္ အရမ္း စိတ္ေတြ ပူခဲ႕တယ္ ။ သမီးကိုတားခဲ႕တယ္ ။ ဒါေပမယ္႕ သမီးက နားမေထာင္ပါဘူး ။ ေကာင္ေလးရဲ႕ကားေပၚမွာ တခ်ိန္လံုး ပါပါသြားတယ္ ။ မိတ္ေဆြေတြ ေဆြမ်ိဳးေတြက ဦးဘေဖေသာ္ကို ဖုန္းဆက္ေၿပာၾက လာလည္းေၿပာၾကတယ္ ။ ေခ်ာ႕ေၿပာလည္း မရ ေၿခာက္ေၿပာလည္း မရ ..အိမ္႕ဇာေသာ္က လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ေနတာဘဲ ။ ေကာင္ေလးက သူ႕အေဖကားကို ေမာင္းတာ ဘာၿမန္သလဲ မေမးနဲ႕ ။ ယဥ္ထိန္းရဲေတြ တားလည္း ရပ္မေပးဘူး ။ တခါမွာ အေနာက္က ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္နဲ႕ လိုက္ၿပီး ဖမ္းေတာ႕လည္း သူ႕အေဖရဲ႕ နံမည္နဲ႕ဂုဏ္ပုဒ္ကို မေခ်မငံနဲ႕ မေလးမစားနဲ႕ ေၿပာလို႕အေတာ္ေလး ေၿဖရွင္းၾကရတယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ္႕သမီးအိမ္႕ဇာေသာ္က ေကာင္ေလးရဲ႕ကားေပၚမွာ ။ တေန႕မွာ ဒီေကာင္ေလးက တၿခား လူၾကီးသားေတြနဲ႕ ကားၿပိဳင္ေမာင္းရင္း အက္ဆီးဒင္႕ အၾကီးစားၾကီး ၿဖစ္တယ္။ကားေမွာက္တယ္ ။ ေကာင္ေလးက ငယ္ငယ္က သူ႕အေဖ စစ္သံမွဴး တာ၀န္နဲ႕ ႏိုင္ငံၿခားတိုင္းၿပည္ေတြ ေနရေတာ႕သူ႕မွာ အေတြ႕အၾကံဳ အၿမင္ေတြ ရွိခဲ႕ေတာ႕ ကားေမာင္းရင္ ေမာင္းသူေရာ စီးသူေရာ ထိုင္ခံု ခါးပတ္ကို ပတ္ရမယ္ ဆိုတာ သိတယ္ ။ ပတ္တယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္နဲ႕ ကားေမာင္းရင္ သူေရာ အိမ္႕ဇာေသာ္ေရာ ခါးပတ္ ပတ္ၾကတယ္။အဲဒီအက်င္႕ေၾကာင္႕ ကားေမွာက္ေတာ႕ သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ အသက္မေသၾကဘူး ။ ေနာက္ခန္းမွာ ထိုင္တဲ႕ တာတူးဆိုတဲ႕ ေကာင္ေလးရဲ႕ ငယ္သူငယ္ခ်င္းကေတာ႕ ခါးပတ္မပတ္လို႕ ကားေနာက္မွန္ကို ေဖါက္ၿပီး လြင္႕ထြက္ၿပီး ပြဲခ်င္းၿပီးသြားတယ္ ။ ေကာင္ေလးလည္း ဒါဏ္ရာ ရသြားတယ္ ။ ဒီအၿဖစ္အပ်က္ ၿပီးတဲ႕ေနာက္ ေကာင္ေလးရဲ႕ အေဖက ေကာင္ေလးကို ႏို္င္ငံၿခားမွာ စာသင္ဖို႕ ဆိုၿပီး လႊတ္လိုက္တယ္ ။ သမီးအိမ္႕ဇာေသာ္လည္း အသဲကြဲၿပီး က်န္ခဲ႕တာေပါ႕ ။ အေဖ ဦးဘေဖေသာ္လည္း သမီး စိတ္သက္သာရာရေစဖို႕ အမ်ိဳးမ်ိဳး ဖန္တီး လုပ္ကိုင္ေပးခဲ႕ေပမယ္႕ သမီးက သမီးဆိုး ။ ေအးေအး မေနႏိုင္ဘူး ။ ရည္းစား ထပ္ရတယ္ ။ ဒီတခါ ရည္းစားက ဦးဘေဖေသာ္အတြက္ ရတက္မေအးရၿပန္တဲ႕ တေယာက္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္က လုပ္လိုက္ရင္ အရာရာနဲ႕ အေၾကာင္းေၾကာင္းဘဲ ။ ဒီတခါ ၿဖစ္တဲ႕ေကာင္က ခ်ာတိတ္ မဟုတ္ဘူး ။ သူ႕ထက္ အသက္ အမ်ားၾကီးၾကီးတဲ႕ လူၾကီးတေယာက္နဲ႕ ၿဖစ္တာ ။ သည္လူက မိန္းမနဲ႕ ကြဲေနတဲ႕ သေဘၤာသား ။ ဦးဘေဖေသာ္လည္း တရွက္ကြဲၿပီး မၾကာခင္ ေနာက္တရွက္ ထပ္ကြဲရၿပန္တယ္ ။ မိတ္ေဆြေတြ ေဆြမ်ိဳးေတြက လာေၿပာၾက သတိေပးၾက အၾကံေတြ ေပးၾကၿပန္တယ္ ။ သားသမီးကို ဘယ္လိုေမြးရမလဲ ဆိုတာ သင္ေပးခ်င္ၾကတာ ။ သင္သူေတြက သားသမီးေတာင္ မရွိၾကဘူး ။ စာေတြ ဖတ္ၿပီး ၾကားဖူးဖတ္ဖူးတာေတြနဲ႕ ဆရာလာလုပ္ၾကတာေလ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္ကေတာ႕ အေဖေၿပာလည္း မရ ။ ေဒါသထြက္လည္း ဂရုမစိုက္ ။ သည္လူနဲ႕ တတြဲတြဲ ။ တေန႕ ည ဖက္ပါ အိမ္ၿပန္မလာလို႕ ဦးဘေဖေသာ္လည္း ငါ႕သမီးေလးေတာ႕ အပ်ိဳမဟုတ္ေတာ႕ပါဘူး ဆိုၿပီး ယူၾကံဳးမရၿဖစ္ စိတ္ထိခိုက္ခဲ႕ရတယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္က သေဘ္ာသားၾကီးနဲ႕ သြား အိပ္လိုက္တာ ။ ဒါနဲ႕တင္ ရပ္သြားသလား ဆိုေတာ႕ မရပ္ဘူး ။ သေဘ္ာသားၾကီးလည္း သေဘ္ာၿပန္တက္သြားေရာ အိမ္႕ဇာေသာ္လည္း တေယာက္ထဲမ်ား ပ်င္းေနလို႕ မေနတတ္ဘူးလား မသိဘူး ။ ေနာက္ အသစ္တေယာက္နဲ႕တြဲၿပန္ေရာ ။ ဒီတခါက သူ႕ထက္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ဘဲ ၾကီးတဲ႕ ေကာင္ေလး ။ ဒါေပမယ္႕ ဆင္းရဲသား ရပ္ကြက္ထဲ ေရလွည္းတြန္းစားရတဲ႕ အေၿခအေနမဲ႕ေလးနဲ႕ တြဲတာ ။ ေကာင္ေလးက ဆင္းရဲသားေလး ဆိုေပမယ္႕ သနားကမားေလး ေပါ႕ ။ ေခတ္လူငယ္ပံုစံ ဆံပင္ရွည္ရွည္ ပိန္ေညာင္ေညာင္ ခါးကိုင္းကိုင္းနဲ႕ ေဆးဘဲပံု ။ ဦးဘေဖေသာ္လည္း သမီး အိမ္ၿပန္မလာလို႕ စိတ္ဆင္းရဲေပမယ္႕ အရင္ သေဘ္ာသားၾကီးနဲ႕တံုးကထဲက ၾကံဳဖူးခဲ႕ၿပီမို႕ အသစ္အဆန္း မဟုတ္ေတာ႕တာေၾကာင္႕ နဲနဲေတာ႕ အပူေလ်ာ႕သြားတယ္ ။ တရက္က ႏွစ္ရက္ ၿပန္မလာေတာ႕လို႕ သမီး ဘယ္ေရာက္ေနသလဲ လိုက္ စံုစမ္းေတာ႕ လွည္းတန္း ရပ္ကြက္ ထဲက လမ္းေလးတလမ္းထဲမွာ ရွိေနတယ္ လို႕ တူ၀မ္းကြဲတေယာက္က ေၿပာလို႕ လိုက္သြားၾကည္႕လိုက္တယ္ ။ ေကာင္ေလးနဲ႕ အတူတူေနေနၿပီ ။ နံေစာ္ညစ္ပတ္ေနတဲ႕ အခန္းက်ဥ္းေလးမွာ ဘာအိပ္ရာအခင္းအက်င္းမွ မရွိ ေစာင္ေတာင္ မရွိဘဲ ၿဖစ္ခ်င္ရာၿဖစ္ေနတယ္ ။ ဦးဘေဖေသာ္လည္း သမီးေလး ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနတာကို မၾကည္႕ရက္လို႕ လိုတာေလးေတြ ၀ယ္ေပးခဲ႕တယ္ ။ ၿပန္လာခ်င္ရင္လည္း အခ်ိန္မေရြး ၿပန္လာဖို႕ ေၿပာခဲ႕တယ္ ။ သမီးတေယာက္ထဲဘဲ လာလို႕ရမယ္ ဆိုတာမ်ိဳးလည္း မေၿပာခဲ႕ပါဘူး ။ တကယ္ေတာ႕ ၿပည္႕ၿပည္႕စံုစံု တသက္လံုး ေနလာခဲ႕တဲ႕ အိမ္႕ဇာေသာ္က အဲလို ၾကာရွည္ မေနႏိုင္ပါဘူး ။ ေကာင္ေလးကို ထားခဲ႕ၿပီး အေဖ႕အိမ္ကို ၿပန္ေရာက္လာတယ္ ။ ေတာ္ေတာ္ေလး ေၿခၿငိမ္သြားတယ္ ။ သင္တန္းေတြ တက္ခ်င္တယ္ ဆိုလို႕ သူ႕စိတ္ၾကိဳက္ အကုန္ တက္ခိုင္းတယ္ ။ ဒါလည္း ခဏပါ ။ မိန္းမရွိတဲ႕ စာေရးဆရာလိုလို ဒါရို္က္တာလိုလို လူတေယာက္နဲ႕ ထပ္ညိၿပန္တယ္ ။ ဦးဘေဖေသာ္လည္း သမီးကို ဘာမွ ဆံုးမလို႕လည္း မရတာေၾကာင္႕ စိတ္ပ်က္မိတယ္ ။ ဘာမွ မေၿပာလိုေတာ႕ဘူး ။ ဒါေပမယ္႕ ဥာဏ္ေကာင္း ထက္ၿမက္တာေလးေၾကာင္႕အိမ္႕ဇာေသာ္ ဆယ္တန္းေတာ႕ ေအာင္သြားၿပီး တကၠ သိုလ္ကို ေရာက္သြားတယ္ ။ အဲဒီမွာ ေနာက္ထပ္ ရည္းစား တေယာက္ ထပ္ရၿပန္ေရာ ။ ဒီတခါေတာ႕ အိမ္႕ဇာေသာ္က ဆင္းရဲသားနဲ႕ၿဖစ္လို႕ ရတဲ႕ ရလဒ္ကို သိသြားေလသလား မသိဘူး ။ ခ်မ္းသာတဲ႕ ေကာင္ေလးတေယာက္နဲ႕ ၿဖစ္ၿပန္တယ္ ။ ဒီေကာင္ေလးရဲ႕ မိဘေတြက အဲဒီေခတ္ရဲ႕ ေမွာင္ခိုကုန္ကူးသမား အၾကီးစားေတြ( စမတ္ဂလာ ) ေတြ လို႕ ေၿပာရမယ္႕ လူလည္ေတြ ။ ကားမ်ိဳးစံု ထည္လဲစီးႏိုင္တဲ႕ ေတာ္ရံု အစိုးရအရာရွိ လူတန္းစားေတြကို ေငြနဲ႕ေပါက္ အိတ္ထဲထည္႕ထားႏိုင္တဲ႕ လူေတြေပါ႕ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္ကို ဖူးဖူးမွဳတ္ ထားႏိုင္တဲ႕ေကာင္ ဆိုေတာ႕ အိမ္႕ဇာေသာ္ သူနဲ႕ တတြဲတြဲ ။ သည္ေကာင္ေလးရဲ႕ နံမည္က ေဂ်ာ္ဂ်ီ၀င္းႏိုင္ ။ ဦးဘေဖေသာ္ရဲ႕ ေရေဆးဆီထိုး ကို အၿမဲ ကားေတြ လာေဆးေနက် ။ ဒီေကာင္ေလးက ကားအသစ္ေတြ အေကာင္းစားေတြ ထည္လဲစီးၿပီး လာေဆးေနက်မို႕ ဦးဘေဖေသာ္ မ်က္မွန္းတန္းမိေနတယ္ ။ ကားေဆးေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာထိုင္ေစာင္႕ရင္း ဦးဘေဖေသာ္ ဖြင္႕ထားတဲ႕ လဖက္ရည္ဆိုင္ေလးမွာ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းအသင္းေတြနဲ႕ စားစရာေတြ မွာစားတဲ႕ေနရာမွာ ေငြကို ေပါေပါမ်ားမ်ား သံုးတာကိုလည္း သတိထားမိခဲ႕တယ္ေလ ။ ေငြအရွိန္နဲ႕ ေမာက္မာ ရိုင္းစိုင္းတဲ႕ အမူအရာေတြ.. လူတကာကို ေစာ္ကားေမာ္ကား လုပ္ခ်င္တဲ႕ ပံုစံေတြကို ေတြ႕ရတယ္ ။ ကိုိုယ္႕သမီးက သည္အေကာင္နဲ႕မွ သြား ၾကိဳက္ရၿပန္တယ္ ။ ဦးဘေဖေသာ္လည္း မၾကိဳက္ေပမယ္႕ ဘာတတ္ႏိုင္မလဲ ။ “ အိမ္႕…အိမ္႕……ထ……ထေတာ႕….ကိုးနာရီ ထိုးေတာ႕မယ္…..” သဲပံု႕လာႏွိဳးလို႕ အိမ္႕ဇာေသာ္ မ်က္လံုးအစံုကို ၾကိဳးစားၿပီး ဖြင္႕လိုက္တယ္ ။ ညက အေလလိုက္တာ မ်ားသြားလို႕ အိပ္ေရးက မ၀ဘူး ။ ထထိုင္ၿပီး အေၾကာဆန္႕လိုက္ရင္း အလွၿပင္ေနတဲ႕ သဲပံု႕ကို “ ငါ မလိုက္လို႕ မရဘူးလား…သဲပံု႕…” လို႕ ေမးလိုက္ တယ္ ။ သဲပံု႕က “ အပ်င္းမၾကီးနဲ႕ အိမ္႕…နဲနဲပါးပါးေတာ႕ သဲပံု႕ကို လိုက္ကူအံုးမွေပါ႕…” လို႕ မ်က္ေစာင္းေလး ထိုးၿပီး ေၿပာလိုက္တယ္ ။ ၀ါးကနဲ သမ္းရင္း အိမ္႕ဇာေသာ္ ကုတင္ေပၚက ထလိုက္တယ္ ။ သဲပံု႕ကို သူ မွီခိုစားေနတာ ၾကာၿပီ ။ သဲပံု႕အိမ္မွာဘဲ ကပ္ေနေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ ။ သူေၿပာသလို သူ႕အလုပ္ေတြမွာ ၀ိုင္းကူသင္႕တာကေတာ႕ အမွန္ေပါ႕ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္ကို ေဂ်ာ္ဂ်ီ၀င္းသိန္း က လာ ေနလို႕ ေၿပာေပမယ္႕ အဲလိုၾကီး သူနဲ႕ မေနခ်င္ဘူး ။ သဲပံု႕အိမ္မွာဘဲ ေနတယ္ ။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ၀င္ခဲ႕ၿပီး အိမ္႕ဇာေသာ္ ကိုယ္ေပၚက တီရွပ္ေလးနဲ႕ ပင္တီႏြမ္းေလးကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ သြားတိုက္ရင္း ေရပန္းကို ဖြင္႕တယ္ ။ သဲပံု႕က လတ္တေလာ အိမ္႕ဇာေသာ္ရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ ။ သဲပံု႕က မိဘေတြ မရွိၾကေတာ႕ဘူး ။ သူ႕ေမာင္ေလး မ်ိဳးၾကီးနဲ႕ ေနတယ္ ။ လြတ္လပ္တယ္ ။ ဒါေၾကာင္႕ အိမ္႕ဇာေသာ္ သူနဲ႕လာေနေနတာ ။ တခုဘဲ ။ မ်ိဳးၾကီးကို နဲနဲ သတိထားရတယ္ ။ သူက ႏွာဘူးေလး ။ ဒီခ်ာတိတ္က အိမ္႕ဇာေသာ္ကို ရူးသလိုေပါသလိုနဲ႕ ကိုင္ခ်င္ ပြတ္ခ်င္တယ္ ။ ရရင္ တက္ၿဖဳတ္မယ္႕ ငတိေလး ။ သဲပံု႕က မိဘေတြရဲ႕ လုပ္ေနတဲ႕အလုပ္ကို ဆက္လုပ္ေနတယ္ ။ ပန္းဆိုင္ အလုပ္ ။ ပန္းေအာ္ဒါေတြကို ကပ္စတန္မာေတြ ဆီ အိမ္တိုင္ရာေရာက္ ပို႕ရတဲ႕ အလုပ္ ။ ဆိုင္မွာက မကစ္တီ ဆိုတဲ႕ သဲပံု႕အမ၀မ္းကြဲ က တာ ၀န္ယူေနတယ္ ။ သူ႕ကို “ အေထြး ” ဆိုတဲ႕ အေၿခာက္မတေယာက္က ကူတယ္ ။ မကစ္တီက သဲပံု႕မိဘေတြ လက္ထက္ထဲက လုပ္ေနတာ ။ အေထြး သို႕မဟုတ္ ကိုကိုေထြးကေတာ႕ မကစ္တီ တေယာက္ထဲ မႏိုင္လို႕ သိပ္မၾကာေသးခင္က ခန္႕ထားတာ ။ အေထြးက အေၿခာက္ပီပီ ပန္းၿပင္တာ ေတာ္တယ္။ လက္ရာေကာင္းတယ္ ။ အားကိုးရတယ္ ဆိုပါေတာ႕ ။ ေရပန္းေအာက္မွာ ဆပ္ၿပာနဲ႕ ကိုယ္အႏွံ႕ ပြတ္တိုက္ရင္း အိမ္႕ဇာေသာ္ အသက္ႏွစ္ဆယ္ တင္းတင္း ၿပည္႕ခ်ိန္ သူမရဲ႕ မေရမရာ စမ္းတ၀ါး၀ါး ေလလြင္႕ေနတဲ႕ ဘ၀ကို မမူးတဲ႕အခ်ိန္ နည္းနည္း ၿပန္စဥ္းစားေနမိတာပါ ။ ထြားတင္းေနတဲ႕ ရင္သားၾကီးေတြကို ဆပ္ၿပာနဲ႕ ပြတ္တိုက္တဲ႕ အခ်ိန္ ဘာမွ မၿဖစ္ေပမယ္႕ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ရဲ႕ ၾကားခလယ္က ေတာင္ဂမူေလးကို ေရာက္တဲ႕ အခါမွာေတာ႕ အကြဲေၾကာင္း ႏွဳတ္ခမ္းသားႏုႏုေတြကို လက္ေခ်ာင္းေတြက ထိေတြ႕တဲ႕အခါ အူး…..ဟင္း …ဆိုတဲ႕ အသံေလး အိမ္႕ဇာေသာ္ရဲ႕ ႏုတ္ဖ်ားက တိုးတိုးေလး ထြက္လာ ၿပီး ႏွဳတ္ခမ္းလွလွေလးေတြ ဖတ္ကနဲ ပြင္႕ဟ….မ်က္လံုးေတြ ပိတ္က်သြားရတယ္ ။ ဟူး …ဒီေနရာကို ထိရင္ အိမ္႕ဇာေသာ္ မရဘူး ။ ထိၿပီးရင္း ထပ္ ထိခ်င္လာတယ္ ။ သည္ေနရာကို ေယာက်္ားတိုင္းလို တပ္မက္ၾကတယ္ ဆိုေပမယ္႕ ေဂ်ာ္ဂ်ီ၀င္းႏိုင္က သူမ်ားထက္ ပိုေနမလား မသိဘူး ။ သည္ေနရာကို သူ တအားကို ၾကိဳက္တာ ။ တခ်ိန္လံုး နမ္းရွံဳ႕ခ်င္တယ္ေလ ။ လတ္တေလာ ေဂ်ာ္ဂ်ီ၀င္းသိန္းနဲ႕ ညိေနတယ္ ဆိုေပမယ္႕ အိမ္႕ဇာေသာ္ သူ႕ကို တကယ္ၾကီး ရင္မခံုဘူး ။ ဘဲေတြလည္း ေၿပာင္းခဲ႕တာ မ်ားၿပီ ။ ပထမဆံုးဘဲ ထင္ေက်ာ္ထိုက္ ေလာက္ေတာ႕ ဘယ္ဘဲကိုမွ အိမ္႕ဇာေသာ္မခ်စ္ခဲ႕ ရင္မခံုခဲ႕ဘူး ။ သည္အေတာအတြင္း ဗစ္တာညိဳ၀င္းက အိမ္႕ဇာေသာ္ကို ေဂ်ာ္ဂ်ီ၀င္းသိန္းနဲ႕ တြဲေနတာ သိရက္နဲ႕ လိုက္ဖန္ေနတယ္ ။ ဗစ္တာညိဳ၀င္းက ေဂ်ာ္ဂ်ီတို႕နဲ႕ စီးပြားၿပိဳင္ဖက္ေတြ ဆိုေတာ႕ ေဂ်ာ္ဂ်ီရဲ႕ ေစာ္ကို သူရေအာင္ ဖန္ႏိုင္ရင္ေဂ်ာ္ဂ်ီ႕ကို ေက်ာလိုက္ႏိုင္တယ္လို႕မ်ား ထင္ေနလား မသိဘူး ။ တေန႕ အိမ္႕ဇာေသာ္ တာေမြအိုးရွင္းမွာ ေရွာ႕ပင္လုပ္ေနတံုး ဗစ္တာညိဳ၀င္းက လိုက္ဖန္တယ္ ။ သူက အေက်ာနဲ႕ ၀င္တာမ်ိဳး မဟုတ္ဖူး ။သူ႕ကိုယ္သူ အရမ္း သိမ္ေမြ႕ၿပီး အဆင္႕ၿမင္႕တဲ႕ လူဂုဏ္တန္သားတေယာက္လို ပံုစံဖမ္းၿပီး ခ်ိဳသာေပ်ာ႕ေၿပာင္း ၿပတယ္ ။ တကယ္ေတာ႕ ဗစ္တာညိဳ၀င္းက ၿမန္မာ မဟုတ္ဘူး ။ အင္းေလ…ၿမင္တာနဲ႕ လူတိုင္း သိပါတယ္ ။ သူတို႕က အိႏိၵယၿပည္ေတာင္ပိုင္းက အသားမည္းမည္း ကုလားေတြ အမ်ိဳးအႏြယ္ ။ ၿမန္မာၿပည္ေပါက္ေတြေပါ႕ ။ ကုလားေပမယ္႕ ဗစ္တာညိဳ၀င္းက ပိုက္ဆံခ်မ္းသာေတာ႕ သူ႕ကိုယ္သူ သတယ္ ။ ေခြ်းေတြသန္ေတြနဲ႕ ဆံပင္ဆီရႊဲရႊဲနဲ႕ နံေစာ္ညစ္ပတ္တဲ႕ ကုလားမဲမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး ။ အသားမည္းေပမယ္႕ သန္႕ၿပန္႕တယ္ ။ ခ်မ္းသာတဲ႕ကုလားေပါ႕ ။ ခိခိ …။ ဗစ္တာညိဳ၀င္းက သူ ဖြင္႕ထားတဲ႕ ဆိုင္သစ္တခုကို လိုက္ၾကည္႕ဖို႕ ေၿပာတယ္ ။ လက္ေဆာင္ေတြလည္း ေပးခ်င္ လို႕ေပါ႕ေလ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္ လည္း သူ႕ကို ပက္ပက္စက္စက္ၾကီးလည္း ေၿပာ မလႊတ္ခ်င္ဘူး ။ သူ႕လို “ အေကာင္ ” တေကာင္က လိုရင္ သံုးဖို႕ ၾကိဳးရွည္ရွည္နဲ႕ လွန္ထားႏိုင္ရင္ ေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား ။ မရုတ္မလြန္ဘဲ ၾကည္႕ေကာင္းေအာင္ ညင္းလိုက္တယ္ ။ သူက ဇြဲမေလ်ာ႕ဘူး ။ ကားရပ္ထားတဲ႕ ပါကင္အထိ လိုက္လာတယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္လည္း သဲပံု႕ကားနဲ႕လာခဲ႕တာေလ ။ သဲပံု႕က ဗစ္တာညိဳ၀င္းကို သေဘာက်တယ္ ။ ကုလား ၿဖစ္တာက လြဲလို႕ အကုန္ေကာင္းတယ္ လို႕ ဟာသ အေနနဲ႕ ေၿပာဖူးတယ္ ။ “ သဲပံု႕ၾကိဳက္ရင္ လုပ္လိုက္ပါလား ” လို႕ အိမ္႕ဇာေသာ္က ေၿပာဖူးတယ္ ။ သဲပံု႕က “ သူက ယူ႕ကိုဘဲ ၾကိဳက္တာ….သဲပံု႕ကို မၾကိဳက္ဖူး…” လို႕ ရယ္ၿပီး ၿပန္ေၿပာတယ္ ။ သဲပံု႕ကား နားကို ေရာက္တဲ႕အခ်ိန္ အရွိန္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ ေမာင္းလာတဲ႕ ဘီအမ္ဒဗ်ဴကားတစီး အိမ္႕ဇာေသာ္နဲ႕သဲပံု႕ နားကို ထိုးဆိုက္လာတယ္ ။ ေဒါသထြက္ေနတဲ႕ မ်က္ႏွာနဲ႕ ေဂ်ာ္ဂ်ီ၀င္းသိန္း ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ ဗစ္တာညိဳ၀င္းလည္း လန္႕သြားတယ္ ။ ေဂ်ာ္ဂ်ီ၀င္းသိန္းက တေယာက္ထဲ မဟုတ္ဖူး ။ အေဖၚေတြပါတယ္ ။ သံုးေယာက္ေတာင္ ။ ေဂ်ာ္ဂ်ီက “ ေဟ႕ေကာင္..ဗစ္တာ…..ဒါ ဘာသေဘာလဲ….အိမ္႕က ငါ႕ရည္းစား ဆိုတာ မင္းသိသားနဲ႕ကြာ…ဘာလို႕ ေၾကာင္ေတာင္ ႏွိဳက္ခ်င္တာလဲ…စည္းေဖါက္တာလား…….” လို႕ အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႕ ေဒါသၿပတယ္ ။ ေဂ်ာ္ဂ်ီတို႕နဲ႕ ဖက္ အၿဖစ္ခ်င္တဲ႕ ဗစ္တာညိဳ၀င္း က အေနာက္ကို ဆုတ္သြားၿပီး လက္ကာၿပီး “ မဟုတ္ဘူး….ဘရာသာ…ဒီလို မထင္နဲ႕..ခင္မင္မွဳ သက္သက္ပါ….ဘရာသာတို႕နဲ႕ အခင္မင္ မပ်က္ခ်င္ဘူး…” လို႕ ေၿပာတယ္ ။ ဒါေပမယ္႕ ေဂ်ာ္ဂ်ီရဲ႕ လူသံုးေယာက္က ကားေပၚက ဆင္းသြားၿပီး ဗစ္တာညိဳ၀င္း အနားကို ကပ္သြားတယ္ ။ “ ေခြးကုလား သတိထား….ေသသြားမယ္…” လို႕ ၾကိမ္းေမာင္းၾကတယ္ ။ သည္ အၿဖစ္အပ်က္က ဗစ္တာညိဳ၀င္းနဲ႕ ေဂ်ာ္ဂ်ီ၀င္းသိန္း တို႕ ၾကားမွာ ပိုၿပီး တင္းမာမွဳေတြ ၿဖစ္ေစတယ္ ။ ဗစ္တာညိဳ၀င္းက အမ်ားနဲ႕ တေယာက္မို႕ ေနာက္ဆုတ္ထြက္သြားေပမယ္႕ အခြင္႕အခါေကာင္းတိုင္း ေ၈်ာ္ဂ်ီ ကို လက္စားေၿခ လက္တံု႕ၿပန္ဖို႕ ၾကိဳးစားေတာ႕တာဘဲ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္ကိုလည္း အၿမဲေခ်ာင္းေနၿပီး ေပၚတင္ဘဲ ေဂ်ာ္ဂ်ီ ကို ၿဖတ္လိုက္ၿပီး သူနဲ႕ တြဲဖို႕ ကမ္းလွမ္းလာတယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္ ရဲ႕ အခ်စ္ကို ရရင္ အိမ္႕ဇာေသာ္ကို ကမၻာတ ပတ္ အေပ်ာ္ခရီး ေခၚသြားမယ္…လိုတာအားလံုးလည္း ၀ယ္ေပးမယ္ လို႕ ေၿပာတယ္ ။ ေဂ်ာ္ဂ်ီ၀င္းသိန္းလည္း အိမ္႕ဇာေသာ္ ဗစ္တာညိဳ၀င္း ေနာက္ကို ပါသြားမွာကို စိုးၿပီး အိမ္႕ဇာေသာ္ကို ပိုၿပီး ဂရုတစိုက္ ရွိလာတယ္ ။ “ အိမ္႕…ၿမန္ၿမန္ခ်ိဳး….အခ်ိန္ ကပ္ေနၿပီ . .” သဲပံု႕က ေရခ်ိဳးခန္း တံခါးကို တဘံုးဘံုးနဲ႕ ထုၿပီး ေအာ္လိုက္လို႕ အိမ္႕ဇာေသာ္လည္း ေရခ်ိဳးတာကို အၿမန္အၿပီးသတ္လိုက္ရတယ္ ။ မ်က္ႏွာသုတ္ တဘက္နဲ႕ တကုိယ္လံုးကို ပြတ္တိုက္ရင္း သည္ မ်က္ႏွာသုတ္တဘက္နဲ႕ဘဲ ကိုယ္မွာ ပတ္စည္းလိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လိုက္တယ္ ။ သဲပံု႕က အ၀တ္အစားးေတာင္ လဲၿပီးေနၿပီ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္လည္း အလွမၿပင္ႏိုင္ေတာ႕ ။ ရွိတဲ႕ အ၀တ္ အၿမန္ ေကာက္၀တ္ၿပီး သဲပံု႕နဲ႕ ပန္းဆိုင္ကို ထြက္ခဲ႕တယ္ ။ မမကစ္တီနဲ႕ အေထြးတို႕ ရယ္ဒီလုပ္ထားတဲ႕ ပန္းၿခင္းေတြ ပန္းစည္းေတြကို ကားေပၚတင္ရတယ္ ။ သဲပံု႕နဲ႕ အိမ္႕ဇာေသာ္တို႕ ပန္းပို႕တဲ႕ အလုပ္ကို တေနကုန္ လုပ္ၾကရတယ္ ။ သဲပံု႕က အိမ္႕ဇာေသာ္ကို သေဘာက်တာက ပန္းၿခင္းပန္းစည္းေတြ လိုက္ပို႕ၾကတဲ႕ အခါ ေခ်ာေမာလွပၿပီး ဆက္ဆံေရး ရည္မြန္တဲ႕ အိမ္႕ဇာေသာ္ကို ဆင္းပို႕ခိုင္းတဲ႕အခါ ကပ္စတန္မာေတြက အိမ္႕ဇာေသာ္ ေၾကာင္႕ ပို ေက်နပ္ သေဘာက်ၾကတယ္ ေလ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္ရဲ႕ ဒီဇိုင္းက ရုပ္သန္႕တယ္ မဟုတ္လား ။ ပညာတတ္ အဆင္႕ရွိအဆင္႕ၿမင္႕တဲ႕ ပံု ေပါက္ေနတယ္ လို႕ သဲပံု႕က ထင္လို႕ ။ ရည္းစားထည္လဲတြဲၿပီး အေဖကို ကန္႕လန္႕တိုက္ အိမ္မွာ မေနဘဲ လြင္႕ခ်င္တိုင္း လြင္႕တာက လြဲလို႕ အိမ္႕ဇာေသာ္ က ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕တယ္ ။ ခ်ိဳသာတယ္ ။ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းတယ္ေလ ။ သည္ေန႕ တေနကုန္ ပန္းလိုက္ပို႕ၾကၿပီး ဘိုက္ဆာတယ္ ညည္းေနတဲ႕ သူငယ္ခ်င္း အိမ္႕ဇာေသာ္ကို သဲပံု႕က ဆိုင္ေကာင္းေလး တခုမွာ ေကြ်းရတယ္ ။ ဆာတယ္ ေအာ္ေနေပမယ္႕ တကယ္တမ္း စားၾကေတာ႕လည္း အိမ္႕ဇာေသာ္က တအားၾကီး မစားပါဘူး ။ ၀မွာ စိုးတာေၾကာင္႕ ထိန္းၿပီး စားတယ္ ဆိုတာ သဲပံု႕ ေတြ႕ရတယ္ ။ ညေနပိုင္းမွာ အိမ္႕ဇာေသာ္က သူနဲ႕ တခ်ိန္က ၿဖစ္ခဲ႕တဲ႕ ဒါရိုက္တာ စာေရးဆရာ ဇင္မင္း၀င္း နဲ႕ ညစာ အတူတူ စားဖို႕ ခ်ိန္းထားတယ္..သူ႕ကို ေရႊတိဂုန္ဘုရားကို လိုက္ပို႕ေပးမလား လို႕ ေမးလာလို႕ သဲပံု႕လည္း အိမ္႕ဇာေသာ္ ကို လိုက္ပို႕လိုက္ရတယ္ ။ ဇင္မင္း၀င္းနဲ႕က တခ်ိန္က အိမ္႕ဇာေသာ္က ေတာ္ေတာ္ တြဲခဲ႕ေသးတယ္ေလ ။ ဇင္မင္း၀င္းက မိန္းမ ရွိတယ္ ။ တေယာက္ မကဘူး ။ အခု ဘယ္မွာ ၿပန္ေတြ႔ၿပီး ဘယ္လို ခ်ိတ္မိလာၿပန္သလဲ မသိဘူး ။ သဲပံု႕ ေမးေတာ႕လည္း အိမ္႕က စပ္ၿဖဲၿဖဲနဲ႕ မလိမ္႕တပတ္ လုပ္ေနတယ္ ။ မေၿဖဘူး ။ အမွန္ကို ။ အိမ္႕ဇာေသာ္ အနက္ေ၇ာင္ ၀မ္းဆက္နဲ႕ အၿပတ္မိုက္ေနတယ္ ။ သဲပံု႕က “ အိမ္မွာဘဲ ရွိမယ္…ယူ လိုအပ္ရင္ လာၾကိဳေစခ်င္ရင္ ဖုန္းေခၚလိုက္..” လို႕ ေၿပာၿပီး ကားေမာင္းထြက္သြားတယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္လည္း ဇင္မင္း၀င္း ရွိ ေနမယ္႕ ၀ိုင္ေကေကအိုေၾကးအိုးဆိုင္ေလးထဲကို ၀င္ခဲ႕လိုက္တယ္ ။ ဇင္မင္း၀င္းနဲ႕ ခုလို ခ်ိန္းတာကို ေဂ်ာ္ဂ်ီ၀င္းသိန္းသာ သိမယ္ ဆိုရင္ အၾကီးအက်ယ္ ကြိဳင္တက္မွာ ေသခ်ာတယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္ အေနနဲ႕က ေဂ်ာ္ဂ်ီကို လိုတာ ၿဖည္႕ဆည္းေပးလို႕သာ တြဲလိုက္ေပမယ္႕ တကယ္တမ္း စိတ္ထဲက ရင္ထဲက ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ မၾကိဳက္ဖူး ။ ေဂ်ာ္ဂ်ီတို႕က ခ်မ္းသာေပမယ္႕ အဆင္႕မရွိဘူးလို႕ အိမ္႕ဇာေသာ္ ထင္လာတယ္ ။ တရားမ၀င္ ခိုးသြင္းခိုးထုတ္ လုပ္ေနတဲ႕လူေတြမို႕ ခ်မ္းသာလာတာေလ ။ သူတို႕က ပညာမတတ္တဲ႕ အသိုင္းအ၀ိုင္း က ။ ဇင္မင္း၀င္းက အၿပံဳးေလးနဲ႕ ဆီးၾကိဳေနတယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္ ကို သူက ရုပ္ရွင္မင္းသမီး လုပ္ေစခ်င္တယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္သာ ရုပ္ရွင္ ဗီဒီယို ရိုက္ရင္ ထိပ္တန္းမင္းသမီးတေယာက္ ၿဖစ္လာမယ္..နံမည္ေက်ာ္မယ္ လို႕ သူက ေဟာကိန္းထုတ္ေနခဲ႕တဲ႕လူ ။ လူကို ေၿမွာက္ပင္႕ၿပီး လိုတာ ၀ါးတတ္တဲ႕ လူစား ။ ဇင္မင္း၀င္းရဲ႕ ဘာဂ်ာကုိ အိမ္႕ဇာေသာ္ ေရလည္ ၾကိဳက္ခဲ႕တယ္ ။ သူက လူၾကည္႕ေတာ႕ အိေၿႏၵတခြဲသားနဲ႕ တည္တည္ၾကီး ။ ကုတင္ေပၚေရာက္ရင္ေတာ႕ ဖင္ပူးေတာင္းေထာင္ၿပီး တအားမွဳတ္တဲ႕လူ ။ ဒါေတြကို ၿပန္သတိရၿပီး သူနဲ႕ လမ္းမွာ တိုးေတာ႕ သူက အရမ္း ေတြ႕ခ်င္တာဘဲ ဆိုလို႕ အိမ္႕ဇာေသာ္ကလည္း သူ႕ကို ၿပန္ေတြ႕ခ်င္ေနခဲ႕တာေၾကာင္႕ အခုလို ခ်ိန္းလိုက္တာ ။ ၀ိုင္ေကေကအိုေၾကးအိုးဆိုင္ ထဲမွာ လူသိပ္ မရွိလွဘူး ။ ဇင္မင္း၀င္းက အခုေခတ္ နံမည္ေက်ာ္ မင္းသား တေယာက္လိုဘဲ အမိုက္စား ၀တ္စားထားတယ္ ။ အသားၿဖဴၿပီး အရပ္ၿမင္႕တဲ႕ ဇင္မင္း၀င္းက ဒါရိုက္တာ ဆိုေပမယ္႕ မင္းသား တေယာက္ရဲ႕ ပံုပန္းနဲ႕မို႕ လူေတြ တအား ၾကည္႕ၾက တာကို ခံရတယ္ ။ “ အိမ္႔…ဘာစားမလဲ….မွာ….” ဇင္မင္း၀င္းက ရုပ္က ေနတိုး လို ရုပ္မ်ိဳး ေပမယ္႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕အသံက မင္းသားၾကီး ေက်ာ္ဟိန္းလို ေလသံ နဲ႕။ “ ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ပါ….အဓိကက ကိုဇင္နဲ႕ ေတြ႕ခ်င္တာပါ….” “ ေၾကးအိုး စားမယ္ေနာ္…” “ အိုေခ….” ဇင္မင္း၀င္း နဲ႕ ေၾကးအိုးစား..ၾကံရည္ေသာက္ရင္း စကားေၿပာၾကေတာ႕ ဇင္မင္း၀င္းက သူ အခု ဇာတ္ကားေတြ ေတာ္ေတာ္ ရိုက္ေနရၿပီ ..နံမည္ၾကီးေစမယ္႕ ဇာတ္ညႊန္းေတြလည္း လက္ထဲမွာ ရွိတယ္….အိမ္႕ဇာေသာ္ ရိုက္ပါလား သူ ရိုက္ေပးခ်င္တယ္ ” လို႕ စကားစလာတယ္ ။ တကယ္ေတာ႕ အိမ္႕ဇာေသာ္လည္း ဟိုေယာင္ဒီေယာင္နဲ႕ ေလလြင္႕ခရီးသည္ ၿဖစ္ေနတာ ဆိုေတာ႕ သူေၿပာသလို တကားေလာက္ စမ္းရိုက္ၾကည္႕လိုက္ရင္ ေကာင္းမလား လို႕ ေတြးမိလိုက္တယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္ စိတ္၀င္စားတယ္ ဆိုတာ သိရေတာ႕ ဇင္မင္း၀င္း အရမ္း ေပ်ာ္သြားတယ္ ။ သူက အိမ္႕ဇာေသာ္ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး မွဳတ္၇င္း အပ်င္းေၿပ တကားေလာက္ ရိုက္ခ်င္ေနတဲ႕လူ မဟုတ္လား ။ သူရိုက္ခ်င္တာက ရံုတင္ၿပ မယ္႕ ဇာတ္ကားၾကီး မဟုတ္ဘူး ။ အ၀တ္အစား မပါဘဲ ရိုက္ရတဲ႕ “ ဆင္းရဲသားကား ” လို႕ ေခၚၾကတဲ႕ အၿပာ ဇာတ္ကား ။ “ ကိုယ္တို႕ ဒီကိစၥ သြားေဆြးေႏြးၾကမယ္…ဘယ္သူ႕မွ မပါပါဘူး….ကိုယ္နဲ႕ အိမ္႕နဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ထဲ …” “ အင္းေလ..ကိုဇင္႕သေဘာ….” ဇင္မင္း၀င္းရဲ႕ အၾကည္႕ေတြက စူးရွေတာက္ေၿပာင္ လြန္းေနတယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္သာ ဖေယာင္းရုပ္ေလး ဆိုရင္ သည္ေနရာမွာဘဲ အေရေပ်ာ္သြားေလာက္တယ္ ။ ပူၿပင္းလြန္းလို႕ ။ ရမက္လ်ံေနတဲ႕ တပ္မက္တဲ႕ အၾကည္႕ေတြ…။ အိမ္႕ဇာေသာ္ ကလည္း သည္လို အၾကည္႕နဲ႕ ၾကည္႕ခံရတာကို သေဘာက်တယ္ ။ သူတို႕ရဲ႕ စိတ္ေတြထဲမွာ အိမ္႕ဇာေသာ္ကို စိတ္ကူးနဲ႕ အ၀တ္ခြ်တ္ၾကည္႕ေနၾကတယ္ ဆိုတာကို သိတယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္ရဲ႕ ရင္သားေတြကို စိတ္ကူးနဲ႕ ပံုေဖၚၾကည္႕ေနၾကတယ္ ဆိုတာကို သိတယ္ ။ ေပါင္ၾကားက မိန္းမကိုယ္ကို မွန္းဆေနတယ္ ဆိုတာကို သိတယ္ ။ ဇင္၀င္းမင္း က ၀ိုင္ေကေကအိုေၾကးအိုးဆိုင္ ေရွ႕မွာ ရပ္ထားတဲ႕ သူ႕ရဲ႕ အၿဖဴေရာင္ ကေရာင္းကားဆီကို အိမ္႕ဇာေသာ္ကို ေခၚသြားတယ္ ။ တံခါးကို ဖြင္႕ေပးတယ္ ။ အမိုက္စား ၀တ္ထားတဲ႕ ဇင္မင္း၀င္းနဲ႕ အိမ္႕ဇာေသာ္ တို႕ကို လူေတြက ၀ိုင္းၾကည္႕ၾကတာကို ခံရတယ္ ။ “သိပ္ မေ၀းပါဘူး…ဒီ..ဗဟန္းထဲမွာပါဘဲ…သြားမယ္႕ေနရာက….” “ ကိုဇင္ ေခၚတဲ႕ေနရာ ဆိုရင္ အိမ္႕က ဘယ္ၿဖစ္ၿဖစ္ လိုက္မွာ….ဟင္းဟင္း….” ဇင္မင္း၀င္းရဲ႕ အၿဖဴေရာင္ ေဘာင္းဘီ ဂြၾကားၾကီး ေဖါင္းေနတယ္ ။ သူ႕ဟာၾကီး ႏိုးၾကား ထၾကြေနပံုရတယ္ ။ သူေခၚသြားတာက တထပ္တိုက္ပုေလး တလံုးထဲကို။ တကယ္႕ကိုဘဲ သူနဲ႕ အိမ္႕ဇာေသာ္နဲ႕ ၂ေယာက္ထဲဘဲ ။ ဇင္မင္း၀င္းက အိမ္ထဲေရာက္ေတာ႕ အညိဳေရာင္ သားေရဆိုဖါၾကီးမွာ ထိုင္ခိုင္းၿပီး အသင္႕ရွိေနတဲ႕ အနီေရာင္ ၀ိုင္ကို ေဖါက္တိုက္တယ္ ။ ၀ိုင္ခြက္ရွည္ရွည္ေလးထဲက အရသာေကာင္းတဲ႕ ၀ိုင္ေတြကို ေသာက္ေနတဲ႕အခ်ိန္ ဇင္မင္း၀င္းက ေဘးနားကို ကပ္ၿပီး လာထိုင္တယ္ ။ “ အိမ္႕က ပိုပိုလွလာတယ္…တကယ္….” ဇင္မင္း၀င္းက အိမ္႕ဇာေသာ္ရဲ႕ လက္ေမာင္းရင္းသား လံုးလံုးေဖြးေဖြးေလးကို နမ္းရွံဳ႕လိုက္ရင္ ေၿပာလိုက္တယ္ ။ “ ကိုဇင္က အိမ္႕ကို မဆက္သြယ္ဘဲ အၾကာၾကီး ပစ္ထားၿပီးမွ…လာေၿမွာက္မေနပါနဲ႕…ဟင္းဟင္း……” “ အိမ္႕က ကိုယ္႕ကို အဆက္ၿဖတ္တာပါ….သူေဌးသားေတြနဲ႕ ေတြ႕ေနလို႕ ကိုယ္႕ကို လံုး၀ ေမ႕ထားလိုက္တာေလ……” ဇင္မင္း၀င္းရဲ႕ လက္တဖက္က အိမ္႕ဇာေသာ္ရဲ႕ ေပါင္တန္တေလ်ာက္ ပြတ္သပ္ေနတယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္လည္း သူ႕အကိုင္အထိေတြေၾကာင္႕ စိတ္ေတြ ထလာတယ္ ။ ဇင္မင္း၀င္းက အိမ္႕ လည္တိုင္ေဖြးေဖြးေလးကို နမ္းရွံဳ႕ေနၿပန္ရင္း အိမ္႕ရဲ႕ တင္ပါး၀ိုင္း၀ိုင္းၾကီးတဖက္ကို ဆုပ္နယ္ေနတယ္ ။ “ ကိုဇင္..အ၀တ္ေတြ ေၾကကုန္မယ္ကြာ…အိမ္႕ အ၀တ္ေတြ ခြ်တ္ေပးမယ္..ကိုဇင္လည္း ကိုဇင္႕ အ၀တ္ေတြကို အကုန္ ခြ်တ္လိုက္….” ဇင္မင္း၀င္း အိမ္႕ဇာေသာ္ရဲ႕ စကားေၾကာင္႕ အရမ္း ေက်နပ္သြားသလို စိတ္ရိုင္းေတြကလည္း တအားထၾကြသြားတယ္ ။ အိမ္႕က အ၀တ္ေတြကို သူ႕ဖါသာ ခြ်တ္မယ္ ဆိုလို႕ ။ ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူ ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကို ခြ်တ္ပစ္လိုက္ၾကတယ္ ။ မိေမြးတိုင္း ဗလာကိုယ္ေတြနဲ႕ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း ေတ႕စုတ္လိုက္ရင္း တေယာက္ ကိုယ္ခႏၵာကို တေယာက္ ကိုင္ပြတ္မိၾကရင္း ကာမပြဲကေလးကို စတင္ ဖို႕ အိပ္ခန္းထဲကို ၿမန္ဆန္တဲ႕ ေၿခလွမ္းေတြနဲ႕ ၀င္သြားမိလိုက္ၾကတယ္ ။ ဇင္မင္း၀င္းက အားကစား လိုက္စားတာမို႕ အၿမဲ ေလ႕က်င္႕ထားတဲ႕ အတြက္ ၾကြက္သားေတြက အေၿမာင္းလိုက္ ထေနတာ ၾကည္႕လို႕ ေကာင္းေနတယ္ ။ သူက ကာမပြဲၾကမ္းေတြ ကို မိန္းမေတြ ေက်နပ္ ေအာင္ ေပးတတ္သူမို႕ မိန္းမေတြက စြဲေနရတဲ႕ လူတေယာက္ လို႕ နံမည္ၾကီးတယ္ ။ အိမ္႕ကိုယ္တိုင္လည္း သူနဲ႕ ခဏခဏ အိပ္ဖူးခဲ႕လို႕ သူ ဘယ္လို ေကာင္းတယ္ ဆိုတာ သိထားတယ္လ ။ ဒါ ေၾကာင္႕လည္း သူ နဲ႕ ၿပန္ေတြ႕ေတာ႕ သူ႕ကို ခ်ိန္းလိုက္မိတာ ။ သူက ဘာဂ်ာ တအားေကာင္းတယ္ ။ လိုးေဆာင္႕အားလည္း ေကာင္းတယ္ ။ မိန္းကေလး ၿပီးေအာင္ အရင္ လုပ္ေပးတတ္တယ္ ။ အိမ္႕လည္း ကိုယ္႕ကိုယ္ကို သူ႕လက္ထဲ ၀ကြက္ အပ္လိုက္မိတယ္ ။ သူက အိမ္႕ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးမယ္ ဆိုတာ ယံုၾကည္ၿပီးသားေလ ။ ကုတင္ၾကီးေပၚမွာ ပက္လက္ အိပ္ၿပီး ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကို ကားေပးလိုက္ေတာ႕ သူက အိမ္႕ ေစာက္ဖုတ္ကို အရင္ဆံုး နမ္းရွံဳ႕လိုက္တယ္ ။ သူ႕ႏွာေခါင္းခြ်န္ခြ်န္က အိမ္႕ရဲ႕ ေစာက္စိကို ကလိေနတယ္ ။ ထိုးေနတယ္။ “ ဟင္႕….ယားတယ္ကြာ….” သူ႕ႏွာေခါင္းက အိမ္႕ရဲ႕ အကြဲေၾကာင္းထဲကို လိုင္းဆြဲသလို ပြတ္တိုက္ေနတယ္ ။ သူ႕ႏွာေခါင္းက ထြက္သက္ ေလက အိမ္႕အကြဲေၾကာင္းကို ထိေတြ႕ေနသလို သူ႕ႏွဳတ္ခမ္းေတြက အဂၤါစပ္ ႏွဳတ္ခမ္းသား ထူထူေတြကို ထိေတြ႕ေနတယ္ ။ “ အိုး..ဟင္႕ဟင္႕…….ကိုဇင္..အိမ္႕ မခံႏိုင္ေတာ႕ဘူး……” သူက မရပ္တဲ႕ အၿပင္ လ်ာၾကီးနဲ႕ အကြဲေၾကာင္းကို စုန္ခ်ီ ဆန္ခ်ီ ယက္ေနၿပီ ။ “ အား……အား……အားးးး……….အား…….. “ ဇင္မင္း၀င္း က သဲပံု႕အိမ္ ေပါက္၀ကို လိုက္ပို႕သြားတယ္ ။ အိမ္ထဲကို ၀င္လာတဲ႕ အိမ္႕ ကြတတနဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္လာတာကို သဲပံု႕က ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည္႕ၿပီး “ အိမ္႕စုတ္ ….ၾကည္႕စမ္း….ေရေရလည္လည္ ကဲလာတယ္….ေၿပာၿပ..ေၿပာၿပ..အေသးစိတ္ ၾကားခ်င္တယ္……” လို႕ ေၿပးလာဖက္ၿပီး ေၿပာလိုက္တယ္ ..။ အိမ္႔က သဲပံု႕ကို သူ႕ဘဲေတြနဲ႕ လိင္ဆက္ဆံတာေတြ အားလံုးကို ေၿပာၿပေလ႕ရွိတယ္ေလ ။ သဲပံု႕က အေသးစိတ္ ၾကားခ်င္တယ္ ။ ခေရေစ႕ တြင္းက် ေပါ႕ ။ ဘယ္လို မွဳတ္တယ္….ဘယ္လို စုတ္တယ္….။ သဲပံု႕ေၿပာလိုက္တာနဲ႕ အိမ္႕ဇာေသာ္ ကြတတ လမ္းေလွ်ာက္ ၀င္လာတာကို ဧည္႕ခန္းမွာ ဖုန္းတလံုးနဲ႕ ၿငိမ္ေနတဲ႕ သဲပံု႕ရဲ႕ ေမာင္ မ်ိဳးၾကီးက ၾကားလိုက္တယ္ ။ မသိသလိုနဲ႕ သူတို႕ကို နားစြင္႕ေနသလို အိမ္႕ရဲ႕ အရိပ္အေၿခကိုလည္း မသိမသာ ခိုးၾကည္႕ေနတယ္ ။ မ်ိဳးၾကီးက အိမ္႕ဇာေသာ္ကို ေခ်ာင္းေနတာ ၾကာၿပီေလ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္ရဲ႕ ကိုယ္လံုး ေတာင္႕ေတာင္႕လွလွေတြကို တပ္မက္ေနတာၾကာၿပီ ။ အခုလည္း အိမ္႕ဇာေသာ္က သူ႕အမ သဲပံု႕ကို ဘဲနဲ႕ ၿဖဳတ္လာတဲ႕ အေၾကာင္းေတြကို ေၿပာၿပေတာ႕မယ္ ။ မ်ိဳးၾကီးလည္း နားစြင္႕ေနတယ္ ။ ဒါေပမယ္႕ အိမ္႕နဲ႕သဲပံု႕တို႕က သူ႕နားမွာ မေၿပာဘဲ သဲပံု႕နဲ႕ အိမ္႕တို႕ရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲကို ၀င္သြားၾကလို႕ မ်ိဳးၾကီး စိတ္ပ်က္သြားတယ္ ။ အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ေပၚမွာ လွဲအိပ္လိုက္ၾကရင္း သဲပံု႕က အိမ္႕ဇာေသာ္ ေၿပာၿပတဲ႕ ဇင္မင္း၀င္းနဲ႕ ႏွစ္ပါးသြား ကာမဇာတ္ၾကမ္းေတြကို နားေထာင္ရင္း သိခ်င္တာေတြကို အေသးစိတ္ ထပ္ေမးရင္း ကာမ စိတ္ေတြ ၿပင္းထန္ ထၾကြလာတယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္လည္း သူေၿပာၿပတဲ႕ ပူၿပင္းတဲ႕ ဇာာတ္လမ္းေတြကို နားေထာင္ရင္း သဲပံု႕ရဲ႕ လက္တဖက္က မသိမသာနဲ႕ ေပါင္ၾကားကို ေရာက္သြားတာကို သတိ ထားမိလိုက္တယ္ ။ သူငယ္ခ်င္း သဲပံု႕ တေယာက္ ဘဲမရွိဘဲ တကိုယ္တည္း စီးပြားရွာေနေပမယ္႕ သူအၿမဲ ေၿပာၿပတာေတြကို နားေထာင္ေတာ႕ သဘာ၀ကာမစိတ္ေတြ ထၾကြရတယ္ ဆိုတာ သိေနတာ ၾကာၿပီေလ ။ သဲပံု႕ကို ဘဲ ရေစခ်င္ေနတယ္ ။ သူနဲ႕ ခင္မင္တဲ႕ ဘဲေတြထဲက သဲပံု႕နဲ႕ လိုက္ဖက္မယ္႕ ဘဲ တေကာင္နဲ႕ သဲပံု႕ကို မိတ္ဆက္ေပးခ်င္ေနတယ္ ။ “ ယူတို႕ ဘယ္ႏွစ္ခါေတာင္ လုပ္ၾကတာလဲဟင္…” “ ႏွစ္ခါ …” “ အို..ႏွစ္ခါ လုပ္တာနဲ႕ ယူ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ကြတတ ၿဖစ္သြားရသလား..မၿဖစ္ႏိုင္ပါဘူး..အိမ္႕ရယ္…မညာနဲ႕..မွန္မွန္ေၿပာ….” “ မညာပါဘူး သဲပံု႕ရယ္….ယူ႕ကို ညာစရာလား……တကယ္ပါ…ကြတတ ၿဖစ္တာက သူက အိမ္႕ေနာက္ေပါက္ကိုပါ လုပ္လို႕..” “ ဟင္..ေနာက္ေပါက္….ဖင္ကို လုပ္တာလား..အို…” “ ဟုတ္တယ္..သူ အိမ္႕ကို ဖင္လိုးတာ…” “ ဟယ္….” “ အိမ္႕ အရင္ထဲက လုပ္ဖူးခဲ႕တယ္ေလ..” “ ဟင္..ဟုတ္လား..ဘယ္…ဘယ္သူ…..ဘယ္သူနဲ႕လဲ…” “ ကိုၾကီးစိုးနဲ႕….” “ ဟယ္…..” ကိုၾကီးစိုး ဆိုတာက အိမ္႕ နဲ႕ တခါက ၿဖစ္ခဲ႕တဲ႕ သေဘ္ာသားဘဲၾကီး ။ သဲပံု႕က ဖင္ခ်တဲ႕အေၾကာင္းေတြကို ထပ္ေမးလို႕ အိမ္႕လည္း ေၿပာၿပရၿပန္တယ္ ။ သဲပံု႕လည္း အိမ္႕ ေၿပာၿပတာေတြကို နားအရသာခံရင္း လက္ကလည္း ေပါင္ၾကားထဲ ထည္႕ၿပီး အဖုတ္ကို ဖိပြတ္ေနတာ ေနာက္ဆံုး ၀တ္ထားတဲ႕ စကပ္ အေနာက္ဖက္မွာ အရည္ေတြ အကြက္ၾကီး စိုကြက္သြားရတဲ႕ အထိဘဲ ။ မီးပိတ္ၿပီး အိပ္ၾကတဲ႕ အခ်ိန္ တဖက္ ကုတင္က သဲပံု႕တေယာက္ တအင္းအင္းနဲ႕ ဖီလင္ေတြ တက္ၿပီး သူ႕ဖါသာ ပြတ္ အာသာေၿဖေနတာ အိမ္႕ၾကားေနရတယ္ ။ မနက္က်ေတာ႕ သူတို႕ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေစာေစာ မထႏိုင္ၾကဘူး ။ တံခါးကို တေဒါက္ေဒါက္ ေခါက္ၿပီး လာႏွိဳးတာက မ်ိဳးၾကီး ။ “ အလုပ္မသြားၾကဘူးလား…..ရွစ္နာရီ ေက်ာ္ေနၿပီ . . .” အိမ္႕က အရင္ဆံုး ထလိုက္တယ္ ။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေၿပး၀င္လိုက္တယ္ ။ မေန႕ညက ဇင္မင္း၀င္းနဲ႕ ၾကမ္းလာၿပီး ေရမခ်ိဳးရေသးလို႕ ေရခ်ိဳးခ်င္ေနတယ္ ။ ပန္းဆိုင္ကို ေရာက္ေတာ႕ ဒီေန႕ ပို႕ရမယ္႕ ပန္းၿခင္း ပန္းစည္းေတြက ေတာ္ေတာ္ မ်ားတယ္ ။ ပန္းေတြ လိုက္ပို႕ေနတဲ႕ အခ်ိန္ ေဂ်ာ္ဂ်ီ၀င္းႏိုင္ ဖုန္း ေတြ ခဏခဏ ဆက္ၿပီး ေတြ႕ခ်င္တဲ႕ အေၾကာင္း ေၿပာလို႕ “ ေဂ်ာ္ဂ်ီရယ္..အလုပ္လုပ္ေနတာ..သဲပံု႕ မၾကိဳက္ဘဲ ေနလိမ္႕မယ္..အလုပ္ကို အလုပ္နဲ႕ တူေအာင္ လုပ္ရမယ္ကြာ..ဖုန္း သိပ္ မေခၚနဲ႕ ” လို႕ အိမ္႕က သူ႕ကို ေၿပာလိုက္တယ္ ။ ေဂ်ာ္ဂ်ီက အိမ္႕နဲ႕ ဒီညေန ေတြ႕ခ်င္ေနတယ္ ။ အစားထြက္ စားရံု မဟုတ္ဖူး..သူက လိုးခ်င္ေနတာ ..။ ညေန ငါးနာရီခြဲၿပီ ။ သည္ေန႕အတြက္ ေနာက္ဆံုး ပို႕ရမွာ တခုဘဲ က်န္ေတာ႕တယ္ ။ အနီရဲရဲ ႏွင္းဆီပန္းၿခင္းေလး တၿခင္း ။ ပို႕ရမွာက တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းသစ္ တဲ႕ ။ သဲပံု႕က “ ဒါၿပီးရင္ ၿပီးၿပီ….ဆိုင္ကို မၿပန္ေသးဘူး ….ဘယ္သြားၾကမလဲ အိမ္႕….” လို႕ ေမးတယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္ လည္း ေဂ်ာ္ဂ်ီက သည္ညေန ေတြ႕ၾကရေအာင္ ခ်ိန္းထားတာကို သတိရလိုက္ၿပီး…“ အိမ္ဘဲ ၿပန္တာေပါ႕ သဲပံု႕… ေဂ်ာ္ဂ်ီနဲ႕ ခ်ိန္းထားတယ္….” လို႕ ေၿပာလိုက္တယ္ ။ သဲပံု႕က “ ညေတာ႕ ၿပန္လာမွာ မဟုတ္လား….” လို႕ ၿပံဳးစိစိ နဲ႕ ေမးတယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္က ရယ္ၿပီး…“ ၿပန္လာမွာေပါ႕…မၿပန္လို႕ ဘယ္သြား အိပ္ရမလဲ….” လို႕ ၿပန္ေၿပာတယ္။ “ အိမ္႕…ေရာက္ၿပီ….ပို႕ရမယ္႕ အိမ္….အာပါး..တယ္သားနားပါလား….တကယ္႕ ေဘာ္စာေတြ…ၿဖစ္မယ္….” သဲပံု႕ ရပ္လိုက္တဲ႕ ၿခံကို အိမ္႕ဇာေသာ္ ေတြ႕လိုက္ေတာ႕ သဲပံု႕ ေၿပာေနတာ မွန္တယ္ လို႕ စိတ္ထဲက ေထာက္ခံ မိလိုက္တယ္ ။ အရမ္းကို သားနား လွပတဲ႕ ၿခံ၀င္းနဲ႕ တိုက္အိမ္ၾကီး ပါ ။ ေၿမေနရာကလည္း အက်ယ္ၾကီး ။ စိမ္းေနတဲ႕ ၿမက္ခင္း ၿပင္ၾကီးရဲ႕ အေနာက္ဖက္က နီညိဳေရာင္ တိုက္ၾကီးက သစ္လြင္ခန္႕ထည္လွတယ္ ။ ၿခံတံခါး၀မွာ အိမ္႕ဇာေသာ္ ရပ္ၿပီး လူေခၚလွ်ပ္စစ္ေခါင္းေလာင္း ခလုပ္ေလးကို ႏွိပ္တယ္ ။ ၾကီးမားတဲ႕ တံခါးၾကီး ႏွစ္ခ်ပ္ရဲ႕ ေဘးက အုတ္ေဘာင္ အေပၚမွာ စီစီတီဗီ ကင္မရာေလးကို ေတြ႕ရတယ္ ။ ဟြန္း….တယ္လည္း ၾကီးက်ယ္ပါလား…..အရမ္း ခ်မ္းသာၾကတယ္ေပါ႕ေလ….။ . ဘယ္သူမွ ေပၚမလာလို႕ အိမ္႕ဇာေသာ္ အၿဖဴေရာင္ ခလုပ္ေလးကို ထပ္ႏွိပ္လိုက္တယ္ ။ ဒီတခါေတာ႕ လူတ ေယာက္ ေပၚလာတယ္ ။ ၿခံေစာင္႕လို ပံုမ်ိဳးဘဲ ။ အၿပာေရာင္ ၀တ္စံုနဲ႕ ။ “ ဘာကိစၥရွိလဲ…” “ က်မတို႕ ေအာ္ဒါမွာထားတဲ႕ ပန္းၿခင္း လာပို႕တာပါ ..မွာတဲ႕လူက…..ေဒါက္တာမ်ိဳးစည္သူ….” “ အာ..ဟုတ္ကဲ႕…ဟုတ္ပါတယ္….” ၿခံတံခါး ပြင္႕လာတယ္ ။ ပန္းၿခင္းကို ကမ္းေပးလိုက္ရင္း “ ဒီမွာ လက္မွတ္ေလး ထိုးေပးပါ …” ဆိုၿပီး အိမ္႕ဇာေသာ္ က ရရွိေၾကာင္း လက္မွတ္ထိုးရတဲ႕ စာအုပ္ေလးကို ထိုးေပးလိုက္တယ္ ။ ဒီလူက “ အာ..လက္မွတ္ေတာ႕ မထိုးႏိုင္ ဘူး..လက္ခံယူၿပီးၿပီဘဲဗ်ာ..ေတာ္ေရာေပါ႕..” လို႕ မဲ႕ရြဲ႕ၿပီး ေၿပာလိုက္လို႕ အိ္မ္႕ဇာေသာ္လည္း “ ဒီလိုေတာ႕ မၿငင္း နဲ႕ေလ..ရရွိေၾကာင္းေတာ႕ အသိအမွတ္ၿပဳတာေလး လိုတယ္….” လို႕ ခပ္မာမာ ေၿပာလိုက္တယ္ ။ ဒီလူက ၿခံတံခါး ကို ၿပန္ပိတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားတယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္က တံခါးကို တြန္းထားတယ္ ။ အေၿခအေနက တင္းမာသြားတယ္ ။ ၿခံေစာင္႕က “ ဖယ္ဗ်ာ…က်ဳပ္ အိမ္ေနာက္မွာ အလုပ္ေတြ ရွိေနေသးတယ္..” လို႕ ေၿပာၿပီး တံခါးကို အတင္း ပိတ္ဖို႕ ၾကိဳးစားတယ္ ။ သည္ အခ်ိန္မွာ ကားတစီး ၿခံေပါက္၀ကို ထိုးဆိုက္လာတယ္ ။ သည္ကားကို ၿမင္ေတာ႕ ၿခံေစာင္႕လည္း ၿပာၿပာသလဲ တံခါးကို ဖြင္႕ေပးလိုက္တယ္ ။ ကားက ၿခံထဲ မ၀င္ေသာဘဲ ကားေမာင္းသူဖက္ၿခမ္းက မွန္ခ်ပ္ က်ပြင္႕လာၿပီး ကားေမာင္းသူ လူရြယ္က “ ဘာၿဖစ္ေနၾကတာလဲ…” လို႕ ေမးလိုက္တယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္က ပန္းၿခင္း လာပို႕တာ လက္ခံရရွိတဲ႕အေၾကာင္း လက္မွတ္ထိုးခိုင္းတာကို ၿငင္းပယ္ၿပီး ၿခံတံခါးကို အတင္းၾကီး ပိတ္ဖို႕ လုပ္ေနတယ္ လို႕ ေၿပာလိုက္တယ္ ။ ၿခံေစာင္႕က ၀ူး၀ူး ၀ါး၀ါး နဲ႕ ၿငင္းဖို႕ ၾကိဳးစားေတာ႕ ကားေမာင္းသူလူရြယ္က “ေဟ႕…ခင္ေဇာ္၀င္း…မင္း ဘာမွ မေၿပာနဲ႕…အသာေန..” လို႕ ဖမ္းေငါက္လိုက္တယ္ ။ “ က်ေနာ္က ေဒါက္တာမ်ိဳးစည္သူ ပါ ..ဒါ က်ေနာ္မွာထားတဲ႕ ပန္းၿခင္း…ေဆာရီး ညီမေရ….ဒီေကာင္က ရိုင္းတယ္.. ဆံုးမေနေပမယ္႕ မရဘူး..အလုပ္ၿဖဳတ္ပစ္ရမယ္နဲ႕တူတယ္…ကဲ အိမ္ထဲ ၀င္ပါအံုးလား…ေပးေပး..က်ေနာ္ ရေၾကာင္း လက္မွတ္တ္ိုးေပးလိုက္မယ္….” လို႕ ၿပံဳးၿပံဳးေလးနဲ႕ ေၿပာလိုက္တဲ႕ ကိုလူေခ်ာကို အိမ္႕ဇာေသာ္နဲ႕ သဲပံု႕တို႕ ေငးေမာ သြားၾကရတယ္ ။ “ အိမ္ထဲေတာ႕ မ၀င္ေတာ႕ပါဘူး…ပန္းလာပို႕တာ သက္သက္ပါ…လက္မွတ္ထိုးေပးရင္ ေတာ္ပါၿပီ…” ေဒါက္တာမ်ိဳးစည္သူ ဆိုတဲ႕ ခပ္မိုက္မိုက္ ဒီဇိုင္းနဲ႕ လူရြယ္က အိမ္႕ဇာေသာ္ကို လက္မွတ္ထိုးေပး ေပမယ္႕ ဆက္ၿပီး စကားေၿပာခ်င္ေနေသးတဲ႕ပံု ရွိတယ္ ။အိမ္႕ဇာေသာ္ကို ေနာက္ထပ္ ဘယ္လို ဆက္သြယ္ရမလဲ လို႕ ေမးလာတယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္လည္း ပန္းစည္း ပန္းၿခင္း မွာခ်င္ရင္ မွာႏိုင္ပါတယ္..က်မတို႕ လာပို႕ေပးပါမယ္….လို႕ ေၿပာရင္း ကားေပၚၿပန္တက္တယ္ ။ ေဒါက္တာမ်ိဳးစည္သူ က ၿပံဳးၿပီး ေခါင္းညွိမ္႕ၿပရင္း က်န္ခဲ႕တယ္ ။ အိမ္ၿပန္ ေရမိုးခ်ိဳး အလွၿပင္ၿပီးတဲ႕ အခ်ိန္ သဲပံု႕တို႕ အိမ္ေရွ႕ကို ေဂ်ာ္ဂ်ီ၀င္းသိန္းရဲ႕ ကားၾကီး ထိုးဆိုက္လာတယ္ ။ သူ႕မွာ ကားေတြ မ်ိုဳးစံုရွိတယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္ ကားထဲ ၀င္ထိုင္ၿပီးတာနဲ႕ ေဂ်ာ္ဂ်ီ၀င္းသိန္းက ကားကို တရွိန္ထိုး ေမာင္းထြက္လိုက္ရင္း “ အရမ္းလွတာဘဲ အိမ္႕ရယ္…” လို႕ ေၿပာလိုက္တယ္ ။ “ ေဂ်ာ္ဂ်ီလည္း တယ္မိုက္ပါလား….ဒါေတြ ၀တ္တာ တခါမွ မေတြ႕ဖူးေသးဘူး …” “ ဟုတ္တယ္…ဒီအ၀တ္အစားေတြက ယူအက္စ္က ကိုယ္႕အန္တီ လာလို႕ ေပးတာေတြေလ….နံမည္ၾကီး ဒီဇိုင္းနာ အ၀တ္ေတြေပါ႕….” ေဂ်ာ္ဂ်ီရဲ႕ ကားထဲမွာ အေနာက္တိုင္း ဟဲဗီးမယ္တယ္ သီခ်င္းေတြ အက်ယ္ၾကီး ဖြင္႕ထားတာမို႕ ဆူညံလြန္းေနတယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္ကို ေနာက္ဆံုး ဖြင္႕လိုက္တာ မၾကာေသးတဲ႕ စားေသာက္ဆိုင္ၾကီးကို ေခၚသြားတာ ။ ရန္ကုန္ၿမစ္ဆိပ္ တေနရာက စားေသာက္ဆိုင္ၾကီး က ေစ်းၾကီးလြန္းလို႕ ေတာ္ရံုလူေတြ မသြားႏိုင္ဘူး ။ ေဂ်ာ္ဂ်ီ႕ကို ဆိုင္မန္ေနဂ်ာ ကိုယ္တိုင္က ဆင္းလာၾကိဳတယ္ ။ မွန္က်ယ္ ၿပဴတင္းေပါက္ၾကီးရဲ႕ ေဘးက စားပြဲမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္လိုက္ၾကတဲ႕ အခ်ိန္ ဆိပ္ခံေဘာတံတားမွာ ကပ္ထားတဲ႕ ပင္လယ္ကူး သေဘ္ာၾကီးေတြကို လွမ္းေတြ႕ေနရတယ္ ။ ေတာက္ပတဲ႕ အနက္ေရာင္ အေနာက္တိုင္း၀တ္စံုနဲ႕ အနီေရာင္ ဘိုးတိုင္လည္စည္း နဲ႕ စားပြဲထိုးေလးက “ ဘာသံုးေဆာင္ပါမလဲခင္ဗ်ာ….” လို႕ ရိုေသတဲ႕ ပံုစံေလးနဲ႕ လာေမးတယ္ ။ ေဂ်ာ္ဂ်ီက အိမ္႕ ဘာစားခ်င္လဲ..ၾကိဳက္တာ မွာ လို႕ ေမးတယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္က “ ေဂ်ာ္ဂ်ီဘဲ မွာပါ..အိမ္႕က ၀ိတ္တက္လြန္းလို႕ သိပ္ေတာင္ မစားခ်င္ပါဘူး…” လို႕ ၿပန္ေၿဖလိုက္တယ္ ။ တကယ္ေတာ႕ ေဂ်ာ္၈်ီ၀င္းသိန္းကလည္း အစား စားခ်င္တာထက္ အိမ္႕နဲ႕ ကဲခ်င္တာက ပိုေနတာပါ ။ အေပ်ာ္သေဘာနဲ႕ ဆိုင္လာထိုင္တာ ။ သူတို႕ ၀ိုင္ အေကာင္းစား တပုလင္းနဲ႕ အသားကင္ မ်ိဳးစံု ကို မွာလိုက္ၾကတယ္ ။ “ အိမ္႕….ဘာလို႕ သူငယ္ခ်င္း ပန္းဆိုင္မွာ သြားကူလုပ္ေနတာလဲ..အိမ္႕ ပန္းဆိုင္ ဖြင္႕ခ်င္ရင္ ကိုယ္ ဖြင္႕ေပးႏိုင္တာဘဲ အိမ္႕ရယ္…ကိုယ္ပိုင္ ဆိုင္ ဖြင္႕တာက ပို မေကာင္းဘူးလား….” “ အိမ္႕က ဦးတည္ခ်က္မဲ႕ ေလွ်ာက္လုပ္ေနဆဲဘဲ..ေဂ်ာ္ဂ်ီ..အိမ္႕ ဘာမွ မဆံုးၿဖတ္ရေသးပါဘူး …..” အသားကင္ ေတြ ေရာက္လာတယ္ ။ ေမႊးပ်ံ႕တဲ႕ အကင္ အနံ႕ေတြ ရေနတယ္ ေဂ်ာ္ဂ်ီ၀င္းသိန္း အိမ္႕လက္ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္ထားတယ္ ။ “ အိမ္႕သေဘာဘဲ…ကိုယ္ကေတာ႕ အိမ္႕အတြက္ဆို ဘာဘဲ လုပ္ေပးရ လုပ္ေပးရဘဲ…သိတယ္ မဟုတ္လား……ဒါနဲ႕ ဟိုေကာင္ေရ အိမ္႕ကို လာေႏွာက္ယွက္ေသးလား….” “ ဘယ္သူ႕ကို ေၿပာတာလဲ ေဂ်ာ္၈်ီ ….” “ ဗစ္တာညိဳ၀င္း….” “ အို….သူ႕ကို စကားထဲ ထည္႕ ေၿပာမေနပါနဲ႕..သူ႕ကို အိမ္႕ေခါင္းထဲမွာ မထားဘူး…မုန္းလြန္းလို႕….” ေဂ်ာ္ဂ်ီ ေပ်ာ္သြားတယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္ လက္ကေလးကို ဖြဖြေလး ညွစ္လိုက္တယ္ ။ “ အိမ္႕ေခါင္းထဲမွာ ဘယ္သူဘဲ ရွိလဲဟင္…” လို႕ တိုးတိုးေလး ေမးလိုက္တယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္က ၿပံဳးၿပီး စိုက္ၾကည္႕ရင္း..” ေဂ်ာ္ဂ်ီ…” လို႕ ေလသံေလးနဲ႕ ေၿပာလိုက္ေတာ႕ ေဂ်ာ္ဂ်ီ ဟတ္ထိသြားတယ္ ။ စားေသာက္ဆိုင္ထဲမွာ ၿဖစ္ေနလို႕ ။ လူေတြအေရွ႕မွာမို႕ ။ မဟုတ္ရင္ တအားလွေနတဲ႕ အိမ္႕ဇာေသာ္ကို ေဂ်ာ္ဂ်ီ၀င္းႏိုင္ ဆြဲနမ္းပစ္လိုက္ခ်င္တာ ။ ေဂ်ာ္ဂ်ီ၀င္းႏိုင္နဲ႕ အိမ္႕ဇာေသာ္တို႕ရဲ႕ ၾကည္ႏူးဖြယ္ ညစာ စားပြဲေလးက အရမ္းကို သာယာလွပေနတယ္ ။ သူတို႕ ေရာက္ေနတဲ႕ စားေသာက္ဆိုင္က သီးသန္႕အခန္း မရွိဘူး ။ စားေသာက္ဆိုင္ရဲ႕ ခန္းမက်ယ္ၾကီးထဲမွာ စားပြဲ၀ိုင္းေတြနဲ႕ ထိုင္စားေနၾကတဲ႕ လူေတြထဲမွာ အိမ္႕ဇာေသာ္ကို တအား လိုက္ဖန္ေနတဲ႕ဗစ္တာညိဳ၀င္းရဲ႕ အနီးကပ္ ေဘာ္ဒါ တေယာက္ ရွိေနတယ္ ။ ဒီ ေသာ္က ဆိုတဲ႕ ေကာင္က အိမ္႕ဇာေသာ္နဲ႕ ေဂ်ာ္ဂ်ီတို႕ အတြဲကို သူ႕စားပြဲ႕ေန တိတ္တိတ္ေလး ဖုန္းနဲ႕ ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္လိုက္ၿပီး သူ႕ေဘာ္ဒါဗစ္တာညိဳ၀င္းဆီကို ပို႔ေပးလိုက္တယ္ ။ဗစ္တာညိဳ၀င္းလည္း ၿပိဳင္ဖက္ ေဂ်ာ္ဂ်ီနဲ႕ အိမ္႕ဇာေသာ္တို႕ ၾကည္ႏူးေနၾကတာေတြကို ၿမင္ရေတာ႕ တအား ခံၿပင္းေနတယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္ကို တေန႕မွာ မရရေအာင္ လုပ္မယ္ လို႕ ၾကံဳး၀ါးေနတယ္ ။ ေဂ်ာ္ဂ်ီနဲ႕ အိမ္႕ဇာေသာ္တို႕ကေတာ႕ စားေသာက္ၿပီးၾကလို႕ ဆိုင္ထဲကေန အၿပင္ကို ထြက္လိုက္ၾကၿပီး ၿမစ္ကမ္းေဘးက ပန္းၿခံေလးထဲ လမ္းေလွ်ာက္ေနၾကတယ္ ။ ေဂ်ာ္ဂ်ီရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ အိမ္႕ဇာေသာ္ကိုသူပိုင္တိုက္ခန္း အသစ္ေတြ အမ်ားၾကီး ထဲက သည္ေနရာနဲ႕ အနီးဆံုး တိုက္ခန္းတခန္းကို ေခၚသြားခ်င္လွၿပီ ။ အရမ္းကို လွေနတဲ႕ အိမ္႕ဇာေသာ္ကို အၿပတ္ ဖိုက္ခ်င္ေနၿပီ ။ ဒါေပမယ္႕ အိမ္႕ဇာေသာ္ကို ဖိုက္ခ်င္ရံုသက္သက္ လုပ္ေနတယ္လို႕ မေပၚလြင္ေစခ်င္လို႕ အရမ္းခ်စ္ေနတဲ႕ ပံုစံမ်ိဳး ၿပေနတာ ။ “ နဲနဲ ခ်မ္းသလိုဘဲေနာ္..ေဂ်ာ္ဂ်ီ…..” “ ဟုတ္တယ္…အိမ္႕…ကိုယ္တို႕ ၿပန္ၾကမယ္ေလ….” “ ဘယ္ကို သြားအံုးမလဲ…ေဂ်ာ္ဂ်ီ…..” “ အိမ္႕နဲ႕ တေနရာရာကို သြားၿပီး စကားေၿပာၾကမယ္ေလ……” အိမ္႕ဇာေသာ္က ၿပံဳးစိစိနဲ႕ “ စကားေၿပာရံုဘဲလား…..” လို႕ ေမးလိုက္တယ္ ။ ေဂ်ာ္ဂ်ီက “ ဟုတ္တယ္….အိမ္႕…အိမ္႕ကို ကိုယ္ သိပ္ခ်စ္တဲ႕အေၾကာင္းေတြ ေၿပာၿပခ်င္လို႕……” လို႕ ေၿပာရင္း အိမ္႕ဇာေသာ္ရဲ႕ ခါးေလးကို ဖက္လိုက္တယ္ ။ အိမ္႕ဇာေသာ္က ေဂ်ာ္ဂ်ီ႕ခါးကို ၿပန္ဖက္လိုက္ၿပီး ကားဆီကို သူတုိ႕ ေလွ်ာက္ခဲ႕ၾကတယ္ ။ ရန္ကုန္ၿမစ္ကမ္းနဲ႕ နီးတဲ႕၀ါးတန္းလမ္းတေနရာက ေဂ်ာ္ဂ်ီတို႕ မိသားစု ေဆာက္ထားတဲ႕ တိုက္သစ္ၾကီး ဆီကို ေဂ်ာ္ဂ်ီက အိမ္႕ဇာေသာ္ကို ေခၚခဲ႕တယ္ ။ ရွစ္ထပ္တိုက္သစ္ၾကီးရဲ႕ တခ်ိဳ႕ အခန္းေတြကို ေဆာက္ခါစထဲက ၾကိဳေရာင္းထားခဲ႕ေပမယ္႕ အေပၚဆံုးထပ္က အခန္းေတြကိုေတာ႕ ေဂ်ာ္ဂ်ီတို႕ မိသားစုက သူတို႕ အတြက္ ခ်န္ထားလို႕ ရွိေနေသးတယ္ ။ ဒီတိုက္ခန္းေတြထဲက က်က်နန ၿပင္ဆင္ အေခ်ာသပ္ၿပီးသား အခန္းကို ေခၚလာတာ ။ “ အရမ္းလွတာဘဲေနာ္ ….” အိမ္႕ဇာေသာ္က ေတာက္ပခန္းနားတဲ႕ အဆင္အၿပင္ေတြကို ေလွ်ာက္ၾကည္႕ရင္း ေၿပာလိုက္တယ္ ။ ေဂ်ာ္ဂ်ီက “ အရာရာဟာ အိမ္႕ေလာက္ အိမ္႕လို မလွပါဘူး..အိမ္႕က အလွဆံုး……” လို႕ ေၿပာရင္း အိမ္႕ဇာေသာ္ကို ဖက္ရင္း ႏွဳတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြကို သူ႕ႏွဳတ္ခမ္းေတြနဲ႕ ဖိကပ္ စုတ္ယူလိုက္တယ္ ။ အိမ္႕ကလည္း ေဂ်ာ္ဂ်ီ ဒီကို ေခၚလာထဲက ေမွ်ာ္လင္႕ထားၿပီးသားပါ ။ အိမ္႕အတြက္ ေယာက်္ားတေယာက္နဲ႕ ကာမစပ္ယွက္တာက ဆန္းမွ မဆန္းေတာ႕ဘဲ ။ အိမ္႕က တံု႕ၿပန္ နမ္းစုတ္လိုက္လို႕ အနမ္းအစုတ္ေတြက ေတာ္ေတာ္ ၾကာသြားတယ္ ။ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕ တိုက္ခန္းထဲမွာ မို႕ ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း စုတ္ေနတဲ႕အခ်ိန္ တခ်က္တခ်က္ ၿပြတ္ၿပတ္ ဆိုတဲ႕ အသံေလးေတြ ထြက္ေနသလို အိမ္႕ဇာေသာ္ရဲ႕ လက္ေကာက္ေတြဆီက တခြ်င္ခြ်င္ အသံေလးေတြကို ၾကားရတယ္ ။ ေဂ်ာ္ဂ်ီရဲ႕ ေဘာင္းဘီထဲက ေရွ႕ကို ေငါထြက္ေနတဲ႕ မာမာအတန္ၾကီးက အိမ္႕ရဲ႕ ေပါင္တန္တဖက္ကို လာေထာက္ကပ္ေနတာကို အိမ္႕ သတိထားမိတယ္ ။ အိမ္႕လည္း ဒီအခ်ိန္မွာ အထိအေတြ႕ေတြေၾကာင္႕ စိတ္ေတြ ရြေနၿပီ ။ အိမ္႕ရဲ႕ ေပါင္ၾကားက မိန္းမကိုယ္မွာလည္း အရည္ေတြနဲ႕ ဗလပြ ၿဖစ္ေနၿပီ ။ တအား ယားလြန္း ၾကြထလြန္းေနၿပီ ။ “ ခ်စ္တယ္ အိမ္႕ရယ္..ကိုယ္ အရမ္း ခ်စ္တယ္…..” လို႕ ေဂ်ာ္ဂ်ီက ေၿပာရင္း အိမ္႕လည္တိုင္ကို နမ္းစုတ္ရင္း သူ႕လက္ေတြနဲ႕ အိမ္႕ တင္ပါးအိအိေတြကို ဆုပ္နယ္လိုက္တယ္ ။ အိမ္႕လည္း စိတ္ေတြက တအား လာေနၿပီ ။ သူက တင္ပါးေတြကို တအား နယ္ဖတ္ကိုင္တြယ္ေနရာက အိမ္႕ကို အိပ္ခန္းထဲက ကုတင္ၾကီးဆီကို ဆြဲေခၚသြားလိုက္တယ္ ။ ကုတင္ၾကီးေပၚမွာ အိမ္႕ကို ကန္႕လန္႕ၿဖတ္ လွဲအိပ္ခိုင္းၿပီး အိမ္႕ရဲ႕ စကပ္ကို အေပၚကို လွန္တင္လိုက္တယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ အခန္းတံခါးရဲ႕ လွ်ပ္စစ္ေခါင္းေလာင္းသံက တတီတီ ၿမည္လာတယ္ ။ အိမ္႕ရဲ႕ ပင္တီကို ဆြဲခြ်တ္ဖို႕ၾကိဳးစားေနတဲ႕ ေဂ်ာ္ဂ်ီကို အိမ္႕က “ ေဂ်ာ္ဂ်ီ…တေယာက္ေယာက္ လာေနတယ္…..” လို႕ ေၿပာလိုက္တယ္ ။ ေဂ်ာ္ဂ်ီက “ ဂရုမစိုက္နဲ႕ အိမ္႕…အလွဴခံေတြ ၿဖစ္လိမ္႕မယ္…” လို႕ ေၿပာၿပီး အိမ္႕ရဲ႕ ပင္တီေလးကို ဆြဲခြ်တ္ခ်လိုက္ တယ္ ။ အိမ္႕ေပါင္တန္ေဖြးေဖြး ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ ေပါင္ၾကားဂြဆံုက မို႕ေဖါင္းေဖါင္း မိန္းမအဂၤါၾကီး ဘြားကနဲ ေပၚလာတာကို ေဂ်ာ္ဂ်ီက မ်က္လံုးအၿပဴးသားနဲ႕ စိုက္ၾကည္႕ၿပီး အိမ္႕ေပါင္ၾကားကို မ်က္ႏွာထိုးအပ္ဖို႕ ၿပင္လိုက္တဲ႕အခ်ိန္ဘဲလ္သံ တတီတီက ဆက္တိုက္ မရပ္တမ္း မနားတမ္း ၿမည္ေနလို႕ အိမ္႕က “ ေဂ်ာ္ဂ်ီ..သြားၾကည္႕ကြာ…ဘယ္သူမ်ားလဲ…” လို႕ ထပ္ေၿပာလိုက္မိတယ္ ။ ဒီဘဲလ္သံေၾကာင္႕ထၾကြေနတဲ႕ အိမ္႕ရဲ႕ ကာမစိတ္ေတြ ထိုဆင္းက်သြားရတယ္ေလ ။ ေဂ်ာ္ဂ်ီက ဆဲေရးတိုင္းထြာလိုက္ၿပီး အ၀င္၀ တံခါးဆီကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္တယ္ ။ သည္ အခ်ိန္မွာ အၿပင္ကေန “ ေဟ႕..ေဂ်ာ္ဂ်ီ ….နင္ ရွိေနတာ ငါသိတယ္..နင္႕ကားကို ေအာက္မွာ ငါ ေတြ႕တယ္ နင္ ဘယ္ေကာင္မကို ေခၚလာလုပ္ေနလဲ..ဖြင္႕..ဖြင္႕စမ္း…..” လို႕ အသံၿပဲၿပဲနဲ႕ ေအာ္လိုက္တဲ႕ မိန္းမတေယာက္ရဲ႕အသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ အိမ္႕လည္း ကုတင္ေပၚကေန လူးလဲ ထလိုက္တယ္ ။ ေဂ်ာ္ဂ်ီလည္း ေတာ္ေတာ္ တုန္လွဳပ္ေနတယ္ ။ အၿပင္က မိန္းမက တံခါးကို တဒုန္းဒုန္းနဲ႕ ထုေနတယ္ ။ “ ဖြင္႕စမ္း…ႏွာဘူးေကာင္…လူယုတ္မာ….ငါ႕ကို ညာလိုးတဲ႕ေကာင္..နင္႕ကို တိုင္မယ္…အမ်ိဳးသမီးေရးရာကို တိုင္ မယ္…..” “ ဒုန္း…ဒုန္း..ဒုန္း……” ေဂ်ာ္ဂ်ီ တံခါးကို ဖြင္႕လိုက္တယ္ ။ တကယ္ သြားတိုင္မွာ စိုးလို႕ ။ တံခါး၀မွာ သူ အရင္က ေခၚေခၚဖိုက္ထားတဲ႕ နႏၵာပုလဲဆင္႕ ဆိုတဲ႕ ေစာ္ ေဒါသတၾကီးနဲ႕ ေအာ္ဟစ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ “ နႏၵာ…..တိုးတိုးလုပ္ပါ..ေဘးလူေတြ ၾကားရင္ မေကာင္းပါဘူး…” “ ေအာ္..ေဂ်ာ္ဂ်ီ ဘာခုမွ ေၾကာက္တတ္ေနတာလဲ….ငါ႕ကို လက္ထပ္ပါမယ္ ဘာညာ ဘာညာနဲ႕ ဒိုင္ေၾကာင္ေတြ ထည္႕ၿပီး စိတ္ၾကိဳက္ ေခၚလိုးခဲ႕တာ….အခုေတာ႕ အသစ္ေတြ႕သြားလို႕ ငါ႕ကို ေခါက္ လိုက္တာေပါ႕….ေတာ္ေတာ္လည္း မ်က္ႏွာေၿပာင္တဲ႕ေကာင္…..” သည္ေစာ္ကို ေဂ်ာ္ဂ်ီ ေၿဖရွင္း ေခ်ာ႕ေမာ႕ေနတဲ႕ အခ်ိန္ အိမ္႕ဇာေသာ္ ခြာၿမင္႕ဖိနပ္သံ တေဒါက္ေဒါက္နဲ႕ ေကာ႕ေကာ႕ေလး ထြက္လို႕ သြားလိုက္ပါတယ္ ။ ဇာတ္လမ္းမ်ားတဲ႕ ၿပသနာရွဳပ္တဲ႕ ေဂ်ာ္ဂ်ီ႕ကို ထားခဲ႕လိုက္ၿပီ ။ “ ေဟး…အိမ္႕..အိမ္႕ ေနပါအံုး………” ေဂ်ာ္ဂ်ီက လိုက္ေခၚဖို႕ ၾကိဳးစားေသးတယ္ ။ အိမ္႕ ေဂ်ာ္ဂ်ီ႕တိုက္ေအာက္ကို ေရာက္ေတာ႕ ကား အနီရဲရဲ တစီး အိမ္႕ေရွ႕ကို ထိုးဆိုက္လာတယ္ ။ ကားေမာင္းသူဖက္က မွန္ခ်ပ္ ေအာက္ကို က်ပြင္႕လာတယ္ ။ “ ဟင္…..ကိုၾကီးစိုး…….” တခ်ိန္က အိမ္႕နဲ႕ ညိခဲ႕တဲ႕ အတူတူ လစ္ဗင္းတူဂဲသား ေနခဲ႕တဲ႕ သေဘ္ာသားၾကီး …။ “ အိမ္႕..ေနေကာင္းလား..ကိုၾကီး ဘယ္ကို လိုက္ပို႕ေပးရမလဲ…..” “ ကိုၾကီးစိုး..ဘယ္လို အိမ္႕ရွိတဲ႕ေနရာကို ေရာက္လာတာလဲ..အိမ္႕ အေနာက္က ေနာက္ေယာင္ခံမ်ား လိုက္ေနလား……” “ တိုက္ဆိုင္မွဳ သက္သက္ပါ အိမ္႕ရယ္…..ကိုယ္ သက္သက္ လိုက္ေခ်ာင္းတာ မဟုတ္ရပါဘူး……လာ…ကားေပၚ တက္….တက္…….” အိမ္႕လည္း ေဂ်ာ္ဂ်ီ လိုက္လာေနတာေၾကာင္႕ ကိုၾကီးစိုးရဲ႕ ကားေပၚကို တက္လိုက္တယ္ ။ အရွိန္ၿပင္းၿပင္းနဲ႕ ကားေလး ေမာင္းထြက္သြားတယ္ ။ ေဂ်ာ္ဂ်ီေရ……ဘိုင္းဘိုင္…….။ “ ကိုၾကီးစိုး….ဘယ္တံုးက ၿပန္ေရာက္ေနတာလဲဟင္….” “ ၂ရက္ဘဲ ရွိေသးတယ္…အိမ္႕….” “ ဒီကားေလးက အမိုက္စားေလးပါလား..ဘယ္တံုးက ၀ယ္ထားတာလဲ..အခု သြင္းလာတာလား….” “ မဟုတ္ဘူး…အိမ္႕ ဒီမွာဘဲ ၀ယ္ထားတာ..ၾကာၿပီ…….” “ ဟုတ္လား…ရည္းစား အတြက္လား….” “ ေအာ္ အိမ္႕ရယ္..ဘာရည္းစားမွ မရွိပါဘူး….” “ အယ္…တကယ္….” “ ကိုၾကီးမွာ အိမ္႕တေယာက္ဘဲ ရွိခဲ႕ပါတယ္” “ အမ္မာ…ယံုရမွာလား….” “ တကယ္ပါ….ကဲ အိမ္႕..တေနရာရာ ၀င္ထိုင္ၿပီး တခုခု ေသာက္ၾကမလား…” “ ေကာင္းသားဘဲ….” “ အိမ္႕ ဘာေသာက္ခ်င္လဲ..ဘယ္ဆိုင္ ၾကိဳက္လဲ…” “ ကိုၾကီး သေဘာပါ….” ကိုၾကီးစိုးသည္ အရင္အတိုင္း မေၿပာင္းလဲ လို႕ အိမ္႕ ထင္သည္ ။ အိမ္႕နဲ႕ သူနဲ႕ ကင္းကြာသြားခဲ႕တာလည္း တကယ္ေတာ႕ အိမ္႕က သူ႕ကို ထားခဲ႕လိုက္လို႕ပါ ။ အိမ္႕လည္း အိမ္႕ထက္ အသက္ အမ်ားၾကီး ၾကီးတဲ႕ ကိုၾကီးစိုးကို ပတ္၀န္းက်င္ေၾကာင္႕ ဆက္ၿပီး လက္မတြဲေတာ႕ဘဲ လမ္းခြဲခဲ႕တာ ။ ကိုၾကီးစိုးနဲ႕ ဆိုင္ေကာင္းေလး တဆိုင္မွာ ထိုင္လိုက္ၾကသည္ ။ ကိုၾကီးစိုးက အိမ္႕ကို အရမ္း ဂရုစိုက္သည္ ။ အစားေတြေရာ အေသာက္ေတြေရာ အမ်ားၾကီး မွာသည္ ။ ကိုၾကီးစိုးနဲ႕ ေပ်ာ္ခဲ႕တာေတြကို အိမ္႕ ၿပန္ သတိရမိသည္ ။ အိမ္႕လည္း မိန္းမရွဳပ္တဲ႕ ေဂ်ာ္ဂ်ီ႕ကို အၿပီးအပိုင္ ၿဖတ္လိုက္ေတာ႕မယ္ လို႕ ဆံုးၿဖတ္လိုက္သည္ ။ အိမ္႕နဲ႕ ကိုၾကီးစိုး စကားေကာင္းေနၾကတံုး အိမ္႕တို႕ စားပြဲအနားက ၿဖတ္သြားတဲ႕ လူတေယာက္ ကို အမွတ္တမဲ႕ ၾကည္႕လိုက္မိသည္ ။ သည္လူက အိမ္႕ကို ေသေသခ်ာခ်ာ စူးစိုက္ၾကည္႕လို႕ အိမ္႕ကလည္း ၿပန္ၾကည္႕လိုက္တာ ။ ဟင္…..ဒက္ဒီ ….။ ဟင္….သမီး……အိမ္႕…..။ အိမ္႕ရဲ႕ ဒက္ဒီ ဦးဘေဖေသာ္ …။ “ သမီး…..ေနေကာင္းတယ္ေနာ္…..” “ ေကာင္းတယ္…ဒက္ဒီ…ဒက္ဒီေကာ ေနေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား…” ဦးဘေဖေသာ္သည္ သမီးကို ၿပန္ေတြ႕ရလို႕အရမ္း ၀မ္းသာတဲ႕ပံု ။ သို႕ေပမယ္႕ ေနေကာင္းတယ္ေနာ္လို႕ ေမးတာ ကလြဲလို႕ ဘာေမးခြန္းမွ ထပ္ မေမး ။ အိမ္႕ေဘးမွာ ရွိေနတဲ႕ ကိုၾကီးစိုးနဲ႕ ဦးဘေဖေသာ္က တခ်ိန္တံုးက သမီး ကို ၿဖတ္ဖို႕ ေၿပာရင္း အေၿခအတင္ေတြ ၿဖစ္ခဲ႕ဘူးသည္ ။ ကိုၾကီးစိုး ကေတာ႕ ဦးဘေဖေသာ္ကို ႏုတ္ဆက္သည္ ။ အိမ္႕က “ ဒက္ဒီ…အိမ္႕တို႕နဲ႕ တခုခု စားပါလား…” လို႕ ေခၚသည္ ။ ဦးဘေဖေသာ္ က သူ သူငယ္ခ်င္း တခ်ိဳ႕နဲ႕ လာတာလို႕ ေၿပာၿပီး ထြက္သြားသည္ ။ အိမ္႕က သူ႕စကားကို တခ်ိန္လံုး နားမေထာင္ခဲ႕လို႕ သူ စိတ္ပ်က္သြားၿပီလို႕ ထင္မိသည္ ။ အိမ္႕နဲ႕ ကိုၾကီးစိုးတို႕ စားစရာေတြကို တို႕ကနန္း ဆိပ္ကနန္းဘဲ စားၾကတယ္ ။ ေသာက္တာေတာ႕ ႏွစ္ေယာက္လံုး ေသာက္ၾကတယ္ ။ ေသာက္တဲ႕ဟာခ်င္းေတာ႕ မတူဘူး ။ အိမ္႕က ၿပင္သစ္ကလာတဲ႕ ၀ိုင္အနီကို ေသာက္ၿပီး ကိုၾကီးစိုးက ဘီယာကို ေသာက္တယ္ ။ အေဖနဲ႕ ဆံုလိုက္ရၿပီး အိမ္႕အေပၚ အၿမင္သိပ္ မၾကည္လင္တဲ႕ အေဖရဲ႕ ပံုစံေၾကာင္႕ စိတ္ကသိကေအာင္႕ ၿဖစ္တာက ခဏပါ ။ ကိုၾကီးစိုးက အိမ္႕က သူ႕ကို ခ်န္ခဲ႕တံုးက ဘယ္လို ခံစား ရတာေတြ ဘယ္လို လြမ္းတာေတြကို ေၿပာၿပေနတာကို နားေထာင္ရင္း အေဖကို ေမ႕သြားေရာ ။ ကိုၾကီးစိုးက အိမ္႕ကို သူ႕အိမ္ကို ေခၚသြားတယ္ ။ သူ အသစ္ ၀ယ္ထားတဲ႕ အေကာင္းစား ကြန္ဒိုတိုက္သစ္ကို ။ အိပ္ခန္းသံုးခန္းပါတဲ႕ သည္ ကြန္ဒိုတိုက္သစ္ကို အိမ္႕ အရမ္း သေဘာက်မိသြားတယ္ ။ သန္႕ရွင္း သစ္လြင္ၿပီး ကိုၾကီးစိုးက ဟင္းခ်က္မစားတဲ႕လူမို႕ ဘာ အနံ႕အသက္မွ မရွိဘူး ။ ကိုၾကီးစိုးက တိုက္ခန္းသစ္ကို လိုက္ၿပၿပီးတာနဲ႕ အိမ္႕ကို ဆြဲဖက္ၿပီး အငမ္းမရ နမ္းေတာ႕တာဘဲ ။ အိမ္႕ကလည္း သူ႕ကို အလားတူ ၿပန္နမ္းပစ္လိုက္တယ္ ။ ဟိုးတံုးက ၿဖစ္ခဲ႕တာေတြကို ၿပန္ေၿပာင္း သတိရၿပီး ကိုၾကီးစိုး ခ်စ္ေပး ခဲ႕တာေတြကို ၿပန္ ၿမင္ေယာင္သတိရေတာ႕ သူနဲ႕ အခုလို ၿပန္ဆံုၿပန္ခ်စ္ၾကရတဲ႕ အခ်ိန္ စိတ္ေတြက အရမ္းကိုဘဲ ၾကြေနၿပီ ။ ကိုၾကီးစိုးက တကယ္ ခ်စ္ေပးတတ္သူၾကီးပါ ။ သူနဲ႕ အိမ္႕တို႕ ကိုယ္ေပၚက အ၀တ္ေတြကို အၿမန္ခြာခြ်တ္ပစ္ၾကရင္း ကိုယ္လံုးတီးကိုယ္ေတြနဲ႕ ကုတင္ေပၚကို တက္လိုက္ၾကတယ္ ။ မေတြ႕တာ ၾကာလို႕လား မသိဘူး..။ သူ႕ဒုတ္ၾကီးက အရင္တံုးကထက္ ပိုတုတ္ ပိုၾကီ းလာသလိုဘဲမို႕ “ ကိုၾကီးစိုး…ၾကီးေအာင္ တခုခု လုပ္ထားလားဟင္….” လို႕ ေမးလိုက္မိတယ္ ။ ကိုၾကီးစိုးက ၿပံဳးတယ္ ။ “ ဒီအတိုင္းပါဘဲ အိမ္႕..ကိုၾကီး ဘာမွ မလုပ္ပါဘူး….” လို႕ ေၿဖတယ္ ။ ကိုၾကီးစိုးလည္း တအား ထန္ေနၿပီ ။ အိမ္႕ႏို႕ေတြကို စို႕..ေစာက္ဖုတ္ကို ႏွိဳက္…သဲသဲမဲမဲေတြ ၿဖစ္ေနတယ္ ။ အိမ္႕လည္း သူ႕ေခါင္းကို ဆြဲၿပီး အိမ္႕ေပါင္ၾကားထဲ ဆြဲကပ္ေပးလိုက္တယ္ ။ သူမွဳတ္တာကို ခံခ်င္ေနလို႕ ။ သူမွဳတ္တာကို မရတာ ၾကာၿပီေလ ။ ကိုၾကီးစိုး ေရလည္ မွဳတ္ေပးတာ အိမ္႕လည္း အေသခိုက္တယ္ ။ သူက လ်ာနဲ႕ လိုးေပးေနတယ္ ။ အိမ္႕လည္း သူ႕ဒုတ္ကို ေကာင္းေကာင္း စုတ္ေပးလိုက္တယ္ ။ အိမ္႕တို႕ လိုးလိုက္ၾကတာ အပီအၿပင္ပါဘဲ